Faroese Planet

Blogs about Faroe Islands from around the world

Bloggur hjá Birgir Kruse

Krubbuspæl á krabbameinsdeild á jólum

At sleppa tvey og tjúgu ára gamal at skriva handrit til ein jólafilm við fremstu filmstjørnum er sjáldsamt, men kann so víst og sætt síggjast og upplivast á Netflix hesi jólini.

Mamman hevur tikið um endan, leikstjórnað fyri fyrstu ferð, og framleitt. Ein jólaleikur, sum hóast hann nemur við tað sentimentala, er ein av teim bestu í okkara tíð, tí mest sum allir nýggir jólafilmar, ið almennu rásirnar hava sjáldsama góðan hug at visa upp í saman, eru tað bera glimmur og fjant, eindimensjonellir og uttan dýpd, ja teir tykjasta hava sett sær fyri, at halda í hevd tann æviga sannleika, at vit skulu heilt aftur til Dickens at hoyra og síggja ektað jólaævintýr.

Hesin filmurin prógvar undantakið. Haldi eg. Ein jólafilmur við innihaldi og viðkomandi ivamálum alt til røttu við.

Heitið er “Goodbye June”, ið er Helen Mirren, krabbameinssjúka mamman at fýra, ið liggur til tað síðsta. Timothy Spall er maðurin, Bernie, ið er aftastur í øllum, men í seinasta parti briliérar sum ein annar Ray Charles í sangi til konuna. Hetta við sangarum er áhugavert, tí av sjúkrasongini fær June trongd at siga, at henni dámar hvørki Sinatra ella Dylan. Bernie minnir um pápan í søguni hjá Bjarne B. Reuter “Når snerlen blomstrer”, har pápaleikluturin er avmarkaður til at dippa smákøkur í tekrússið og hyggja niður meðan tær blotna. Tað er sjónarválurin. Menn liva ofta eina karga søgu.

Tað eru kvinnurnar, tær tríggjar systrarnar, ið eru dramaturgisku avbjóðingarnar, ið verða snaraðar og loystar við bravour. Serliga tær báðar Andrea Riseborough sum hin økologiskt rætthugsandi Molly, ið stríðst við alt og øll - og tá hon hevur hevur stríðshugaðu stokkarnar frammi má eg flenna - og so Kate Winslet, leikstjórin, sum eisini er múgvandi Julia, og so alternativi healing hippiarin, Toni Colette, ið er Helen og arbeiður við alternartivum lívsformum og kraftfeltum í Týsklandi - og, hóast tilkomin, nú er við barn. Yngstur er sonurin, Connor, leiktur av Johnny Flynn, ið skarar framúr sum ógreiddur og órakaður drongur, kanska maður, heima hjá mammu, sum nú er farin á sjúkrahús. Gott dømi um vandabólkin NEET, ið stendur fyri ung, sum eru Not in Education, Employment, or Training. Tey møta mannliga sjúkrarøktrafrøðinginum, Angel (Fisayo Akinade), ið verður fylgisveinur hjá familjuni gjøgnum filmin. Hann og Connor tosa í gul-myrka kapellinum, og til endaliga jóladøgurðan situr hann við liðina á Connor, ið eg velji at skilja sum outlet og alter ego hjá handritahøvundanum, Joe Anders. June dámar einki sum er gult, serliga ikki klæðini hjá Helen. Seinni síggja vit rullandi ruskspannirnar á hospitalsgongini, sum týðuliga hava ein gulan lit.

Tá tú ert sonur tveir Oscarvinnarar, Kate Winslet fyri “The Reader” í 2009, ið eg havi beundrað síðan ”Ammonite”, Winslet altso, og Sam Mendes, sum í 2000 fekk Oscarvirðislønina fyri “American beauty”, og seinni hevur lyft James Bond upp í hægri hæddir í “SkyFall” og skapt poetiska biografklassikarin, “Empire of light”, tá giti eg at tað man liggja í luftini, at tú skalt hava nógvar søgubóltar í umfari og verða representativur, borgarliga eins og listarliga, fert tú at arbeiða við filmi. Hóast avlukkað, mest sum afturlatið, familjudrama á sjúkrahúsi, ið endar sum krubbuspæl við sjónleiki á jólum, so eydnast flestu bóltar í spælinum serstakliga væl.  

Ein góður jólafilmur við sjáldsama drúgvum eftirsmakki, væl vigaður millum tað sentimentala og ótilgjørda á einum sjúkrahúsi í dagsins bretska samfelag, ið ikki er so langt frá okkum. Poetiskur filmur, ið verður viðmældur.

Kringvarp Føroya - Forsíða

Gevur lættari atgongd til børsin

Nýggja felagið Smyril Line Holding gevur Smyril Line betri møguleikar at fara í keypsskála

Kringvarp Føroya - Forsíða

Pengarnir úr Danmark niðri á tveimum prosentum

Ríkisveitingin, blokkurin, er tvey prosent av bruttotjóðarúrtøkuni, sum er 28,4 milliardir krónur

Kringvarp Føroya - Forsíða

Nú fer ikki at bera til at kæra navngivin heilsustarvsfólk

Fólk í Føroyum fáa møguleika at kæra um alla sjúkugongd í føroyska heilsuverkinum

Kringvarp Føroya - Forsíða

Summarhiti jólaaftan

Ongantíð hevur verið so lýtt í Íslandi jólaaftan sum í ár

Kringvarp Føroya - Forsíða

Berghol ein skilagóð íløga

Eitt berghol til Vatnsoyrar ger størri nyttu enn tað kostar at gera og reka

Local.fo

Merry Christmas and happy holidays!

We wish all our readers a wonderful Christmas and holiday season, and a prosperous 2026!

The post Merry Christmas and happy holidays! appeared first on Local.fo.

Bloggur hjá Birgir Kruse

Brandan bjóðar bestubitar á jólum


Í mun til fyrr, tá eg ørminnist, at miðbýarmatstovur í Havn stongdu á jólum og nýggjárinum, hevur sama vinna hesa mest avbjóðandi myrkatíðina, longst frá útvenda ferðavinnusummarinum, fingið so góða undirtøku, at vinnan neyvan kann lýsast annarleiðis, enn at hon stendur í mest innovativa fagurblóma heilt frá borðreiðing til vøddamýking. Og uppvartaravinnan fer nú av álvara at røkka til Klaksvíkar eisini.

Kalt er úti. Ein skal ansa sær í hálkuni, tí tungt er gamlamanna fall, sigur orðatakið hetta lívsskeið og hesa ársins tíð. Men vit koma fram í øllum góðum. Virgar Enghamar, er í durinum og bjóðar vælkomin inn í hitan.

Um vikuskiftið hitti eg hann og kokkin, Jaspur Svabo Jørgensen, á Húsagarði, og so eisini Andras Sigmarsson Jacobsen, lærara á Tekniska skúla í Klaksvík, har hann stendur fyri matvøruútbúgvingini, har fyrstu sveinaroyndir fyri kokkar nú fara at verða.

Men fyrst er tað fimm rættaða matskráin á jólum. Yvirtænarin, Mart Manuel, bjóðar niðurundir og inn í svalliga Gilið til eitt glas av cava. Prát um matstovuvinnuna og Brandan busy weekends, til kokkalærlingurin, Mogens Højsted, kemur inn og gevur okkum ein leskiligan brellbita, croustadur við Gammel Knas osti, aprikos og kaviari. Leskiliga søtir bitar til spansku boblurnar. Sanniliga, jól eru í hondum og tænastan framúr.

So førir Manuel okkum til borðs í matstovuni, har karmurin við borðið, akustikkurin og sitikomforturin, eru eins framúr. Skeinkir Riesling úr Mosel í gløsini, sum prýða borðreiðingina. Rætti angin av petroleumspumpuni hjá Haldur niðri hjá Katrinu og farrin av tekniblýanti við kolstift sláa upp í nasarnar og vitna um smakkdýpdina og kremutu tjúkdina í Rieslingvíninum. Framúr.




Men ikki bara undirkast í sjálvum sær, tí vínið skal parast við fyrsta rættinum, Paté en Croute, foie gras, sviskur og pistasiunøtir, har eg sum tað fyrsta varnist, og spari mær sum longst á bitanum ta innkókaðu sviskuna, eitt fyribrigdi, mær dámar at flyta yvir í skrift, at komprimera tekst, so hann verður sum ein innkókað sviska, eitt konsentrat av øllum tí, tú ætlaði at siga. Nú er hon her frammanfyri mær á fyrsta jólataborðiskinum við siropssøtum konjakki omaná. Øssur Andreassen, sum hevur lært á Hafnia, er nú sousjefur í køkinum, og ber fyrstu upplivingina inn á borðið.

Manuel skeinkur okkum nú rosé í gløsini, Pinot Noir. Ilt er at siga, hvat er afturvið, vínið ella maturin, so væl er matchað, parað og avstemt. Nú er tað ráur føroyskur oksatatarur Oksatatar, aioli og fermenteraði kips, sum matkortið sigur. Lætt við einum einfalt reinum kjøtsmakki, sum signalerar, at hetta er tað. Einki roks. Inn á grundina. Tú leggur til merkis vinaligu atmosferuna, sum undirstrikar, at vit eru í episentrinum av uppvartaravinnuni. Tosa við borðið um sólina í Havn, sum vendir sunnudagin og longu er horvin úr summum bygdum. Um tíðindini í vikuni, samstarvið við Russland, jólaupplivingarnar á Kuba í fjør, og bygdasøgur um hús, ið verða flutt við øllum av Skarvanesi suður á Tvøroyri, og hvussu tey í Moskva upplivdu filmin Tunnan. Tað var sum at vera á bygd í Føroyum, so væl skiltu tey søguna og stillføra skemtið. Sumt, kanska tað mesta, er universelt.



Trúfasti Manuel er akkersmaðurin, ið aftur er framvið, hesuferð við einum nakað turrari, men fruktsterkari glasi av Riesling Bodenschatz við passandi fyllu. Nú er tað Havtasku-carpaccio við agurk, jogurt og urtum. Gjøgnumskygdu álirnar av havtasku liggja niðast, og tú skalt byrja við at eygleiða tær, innan tú smakkar transparenta fiskin og saltmettaða havið, sum reinsar góman eftir tatarsmakkin av neytakjøti.




So kemur djúpreytt spanskt rioja á borðið, Finca del Marquesado, har eysturi í Spania, sunnanfyri Bilbao, har vit fara við føroyskum ferðalagi í apríl, beinleiðis úr Føroyum. Fyllan kennist allar vegir, hvussu vit venda og snara smakkbarometrinum. So kemur eyðkendi jólarætturin, konfiterað dunnulær við dunnusós og vetrargrønum salati. Ein varisligur men greiður jólafarri av kaneli, er fyrsta eg smakki. Síðan reyðkál og tuntskorið blaðselleri undir dunnuni og góðu føstu smáeplunum afturvið. Og so sós, sum eg bið at fáa eyka. Jólasós av dunnu. Akkurát sum tað skal vera hesa ársins tíð, men við einum farra og umhvarvi av kanelkryddi, sum við rioja víninum gevur ein góðan javntvigandi jólasmakk.

Nú kemur endaliga og sementerandi jólamyndin á borðið. Rísingreytur, sum ikki er bara bara. Nei, hetta er rís á la Brandan við amarena kirsiberum og ristaðum mandlum. Ein heilur jólaleikur av mettandi vælsmakki, so langt sum slepst frá Dickens og morðgíriga høvuðspersóninum í Jólaævintýrinum, A Christmas Carol. Her er einki spart. Alt er við. Samfeldi smakkurin av jólum, nú vit leggja lok á eina máltíð, har alt er til vildar, nú árið rennur út, og vit gleðast um sólina, ið nú fer at venda.

Manuel, sum hevur skonkt madeira afturvið, bjóðar kaffi og konjakk av besta slag í breitt fevnandi gløs, sum liggja alt ov væl í hondini. Ótrúlig jólamáltíð. Væl komponerað. Ungir menn við fakligum stoltleika. Framúr. Manuel letur okkum heilsa uppá teir í køkinum: Øssur, Mogens, Sigurd og Dánjal. Takk fyri jólagóðu máltíðina.

Jaspur sigur, at nú hávetur er, og vit eru longst frá summarskeiðnum við nógvum ferðafólki, eru sjálvandi avbjóðingar í køkinum. Vetur og kuldi merkja, at tað minkar við ferðafólkum sum ger, at tað er munandi minni virksemi í køkinum. Samstundis eru vit eisini avmarkaði við rávørum og eru noydd til at vera meira kreativ við matskrá samanseting. Tað krevur eisini, at man gevur sær meira tíð til planlegging, inkeyp og lagurstýring enn um summari.

Hvat er fremsta jólagávuynski hjá tær sum leiðandi kokkur í køkinum í Húsagarði?

- Út frá mínum sjónarmiði, er tað sjálvandi at vit arbeiða saman, og halda áfram at flyta okkum frameftir og ikki standan í stað. Gamalt var, at um man stendur í stað, so er afturgongd. Sjálvt um umstøðurnar í køkinum eru góðar, er tað altíð pláss fyri dagføringum, og so er tað allarhelst onkur útgerð, sum man kundi tonkt sær.

Hvat er samstundis tað besta upplivilsið, og kenslan av tænastu, tú kanst bjóða vitjandi í matstovuni hesa myrkastu ársins tíð?

- Mann kann siga, at tað besta við, at tað gongur stillisligari fyri seg um veturin er, at man fær tíð til at vera kreativur og at skipa fyri tiltøkum. Millum annað hava vit eitt Harrakvøld fyrsta vikuskifti í februar, sum vit eru spent, at bjóða okkara gestum. Umframt tað eru vit sjálvandi spent at geva teimum eina góða mataruppliving við góðum, heitum vetrarrættum, góða professionella og persónliga tænastu, sum er støðug, hevur trúvirði og verður eina minnisverd uppliving. Vit byrjaðu fyrrárið at hava Harrakvøld, fyrstu ferð franskt, í fjør amerikanskt, tí tað fall saman við Superbowl, og nú flyta vit okkum til Baskaralandið í Spania við saltfiski og albariño sum tema. Stutt sagt tað, sum ger tað stuttligt at savnast við einum greiðum søgutema í matstovuni. Hetta Harrakvøldið verður 7. februar, har eg og Jákup Sumberg seta skránna saman. Sum sæst á myndini verður tað ikki óstuttligt.

- Avbjóðingin er tann sama, sum undanfarin ár, hesa ársins tíð, sigur hotellstjórin, Virgar. Sum tú sært, so eru ikki nógvir turistar og ikki nógvir útlendskir bilar uttanfyri, tá tú parkerar, men fullsett av føroyskum bilum hjá vitjandi tí her eru veitslur. Vit koyra prísirnar niður og heldigvís fyri Hotel Brandan, so síggja vit á hvørjum ári nógvar føroyingar, stamgestir kunnu vit siga, familjur, sum vitja aftur og aftur hesa ársins tíð, bæði á hotellinum og í matstovuni. Tey kobla úr, taka børn og familju við, ommur og abbar, kanska eitt forlongt vikuskfiti, men serliga leygardag til sunnudag er tað, at føroyingarnir gista hjá okkum. Hotellið verður brúkt uppá ein annarleiðis máta enn um summarið, tað er bæði møguleikin og avbjóðingin. Útlendingarnir eta tíðliga og fara so út, føroyingarnir hugna sær inni, fáa góðan mat, sita í lobbyini, spæla kort og borðspøl, onkur fer í pott onkur fer í sauna, og at enda í eina góða song. Besta gávan til føroyingin er á hvørjum ári ein gisting við øllum her á hotellinum undir heitinum “Droymandi vikuskifti”, sigur Virgar og sipar til sensuellu lýsingarnar at vakna í hotellsongini.


Sosialurin hevði um vikuskiftið uppslag úr bókini “Ross og folk - Føroya Ríðingafelag 1943 – 2023” við søguligari mynd av Húsagarði, og so nýggjari mynd, sum Magnus Gunnarson tók av sama staði, har Hotel Brandan nú er.

Ert tú á netinum í hesum døgum, sært tú Tripadvisor við tilboðum at koma til Havnar. Incredible low prices and huge discounts, sigur lýsingin.


Sjálvnavigerandi bilar í Føroyum hava vunnið virðislønir í vikuni. - Okkara Self-Navigating Cars átak hevur í dag vunnið ikki minni enn tríggjar heiðrar til Epica Awards, ið eru prísirnir, ið altjóða journalistar geva fyri kreativ átøk.
Vit vunnu gull í Nýhugsan, sigur Guðrið Højgaard.


Andras Sigmarsson Jacobsen er lærari á tekniska skúla í Klaksvík og stendur fyri matvøruútbúgvingini. Eg fritti um nakað nýtt er við kokkaútbúgvingini, sum fyrr hevur verið burturav í Danmark, nú nýggja hotellið við knapt so innovativa navninum, KG, søkir eftir stjóra.

- Jú, okkurt nýtt er. Vit fara at hava upptøku til fyrsta skúlaskeið, vanliga kallað grundforløb í Danmark, tvær ferðirnar um árið, og at tað skeiðið nú eisini gevur víðari atgongd til aðrar matvøruútbúgvingar sum tænara, kondittara, bakara, gourmetslaktara ella føðsluatstøðara. Frá januar til juni fara vit at hava 3 og 4 skúlaskeið fyri fyrstu ferð, og samstundis fyrstu sveinaroyndina fyri kokkar í Føroyum. Í løtuni eru seytjan næmingar í skúla. Nøkur av teimum hava lærupláss, men vit mangla lærupláss til kokkar í Føroyum. í løtuni eru nítjan kokkalærlingar í Føroyum. Annars er Arctic Young Chef eisini í stoypiskeiðini fyri 2026, NORA hevur játtað stuðul, men vit skulla fundast við hini londini meir um tað í januar.

Ein góð lúka at opna hesa vikuna, var endursenda útvarpsprátið mikumorgunin við kokkinum og uppvartaranum, Martin Restorff, sum í gamla prátinum hvílir í nútíðini, tá umræður jólamat, uttan at fara til forniskar granskingarkeldur, ið geva okkum ringan smakk í munnin, eta vit ikki ræstan fisk og garnatálg jólaaftan. Frálíkt prát við málsligum realljóði, so tú veitst, at hann meinar tað, Martin á jólum. Hvílandi í nú- og samtíðini er matgerð, gastronomi, sum aldri áður farin at peika tveir vegir - frameftir og aftureftir.

Eri fegin um tey, ið innovativt peika frameftir og støðugt foredla og vinkla av nýggjum í samansetingum av smakki, garnityru, sum Martin sigur, og paring av víni og kann henda sjerri og portvíni eisini. Men eisini um tey, ið halda fast í ósvitaligu siðvenjuni á jólum, dunnu og á rís à la Brandan, sum í kvøld.

Og í gongini, tá vit fara heim, síggi eg hann, fremsta føroyska uppvartara, antin hann so er í Útvarpinum, Barentshavinum ella Hoyvíksgarði. Takk fyri títt íkast.

Well, seinrapartin sunnudagin klokkan trý verður ikki myrkari. Tá vendir, og vit fáa ljósari tíðir. Tað er kjarnin í jólunum. At í djýpasta myrkrinum byrtist ljósið aftur.

Takk fyri hesa ferð. Gleðilig jól allir blogglesarar - og manga takk í Húsagarði, Jaspur og Virgar, Manuel, Mogens, Sigurd, Dánjal – og Andras í Klaksvík!

Local.fo

See how the Faroese prepared saltfish for southern Europe

SPONSORED. The Mýri Museum at Hov offers a unique display of how traditional dry-salted fish was prepared in the Faroe Islands up until recent times. The saltfish business was the cornerstone of the Faroese economy from the late 19th to the mid 20th century, laying the foundation for the modern era in the Faroe Islands. […]

The post See how the Faroese prepared saltfish for southern Europe appeared first on Local.fo.

Hagstova - News from Statistics Faroe Islands

29.900 starvsfólk í november — 200 fleiri enn í fjør

29.900 starvsfólk í november — 200 fleiri enn í fjør maria

Local.fo

How tunnels shape everyday belonging in the Faroe Islands

If you only know the Faroe Islands from travel headlines, you might picture the Eysturoy tunnel as an attraction: the world’s first undersea roundabout, a glowing art installation 189 metres below the Atlantic, a place where visitors drive through twice just for the thrill and the photos. For people who actually live here, the tunnel […]

The post How tunnels shape everyday belonging in the Faroe Islands appeared first on Local.fo.

Mastodon - @ForoysktDaily

I got the The Stoic archetype!

mastodon.social/@ForoysktDaily

Mastodon - @ForoysktDaily

has for centuries been a conglomerate of many tribes. The neighbour tribe of Alemannen gave the name Allemagne.

name comes from *němьcь - speechless - since German is not mutually intelligible with languages.

word for is . It derives from Old High German work (of or pertaining to the people or tribe). In it became þýðskr/þjóðskr and later formed in Scandinavian languages.

Hagstova - News from Statistics Faroe Islands

13,5 milliardir útgoldnar í lønum seinastu 12 mánaðirnar — vøksturin er 6,5 prosent

13,5 milliardir útgoldnar í lønum seinastu 12 mánaðirnar — vøksturin er 6,5 prosent maria

Klub Miłośników Wysp Owczych Faroe.pl

Połączenie promowe Norwegia – Islandia

Prom Norwegia–Islandia nie funkcjonuje jako bezpośrednie połączenie, a podróż morska wymaga dojazdu do Danii i rejsu przez Wyspy Owcze. W tekście wyjaśniamy, dlaczego taka trasa wygląda właśnie w ten sposób, jaką rolę odgrywa prom Norröna, jakie są realne koszty i ograniczenia logistyczne oraz dla kogo taka forma podróży ma sens przy planowaniu dłuższej wyprawy po północnym Atlantyku.

Artykuł Połączenie promowe Norwegia – Islandia pochodzi z serwisu Klub Miłośników Wysp Owczych - Faroe.pl.

Klub Miłośników Wysp Owczych Faroe.pl

Czy istnieją promy Polska – Islandia?

Prom Polska–Islandia nie istnieje jako bezpośrednie połączenie promowe, ale możliwa jest podróż przez Danię i Wyspy Owcze z wykorzystaniem promu Smyril Line. W tekście znajdziesz konkretne dane o przewoźniku, realne ceny biletów i samochodu, czas rejsu oraz logistykę całej trasy, opartą na aktualnych źródłach i praktycznych doświadczeniach.

Artykuł Czy istnieją promy Polska – Islandia? pochodzi z serwisu Klub Miłośników Wysp Owczych - Faroe.pl.

Klub Miłośników Wysp Owczych Faroe.pl

Promy między Danią a Islandią

Promy między Danią a Islandią to rozwiązanie dla osób planujących podróż z własnym samochodem albo trasę obejmującą Wyspy Owcze. W tekście omawiamy realne koszty rejsu, czas przeprawy, dostępne trasy oraz ograniczenia wynikające z rozkładów i warunków na Północnym Atlantyku. To uporządkowane informacje oparte na praktyce i aktualnych źródłach, pomocne przy planowaniu przejazdu promem Dania–Islandia bez skrótów i uproszczeń.

Artykuł Promy między Danią a Islandią pochodzi z serwisu Klub Miłośników Wysp Owczych - Faroe.pl.

Klub Miłośników Wysp Owczych Faroe.pl

Ceny na Wyspach Owczych

Ceny na Wyspach Owczych są wysokie, ale przewidywalne. To kierunek, w którym budżet planuje się z wyprzedzeniem, a największe znaczenie mają noclegi, transport i codzienne zakupy. W tekście zebrano realne widełki cenowe dotyczące jedzenia, paliwa, wynajmu samochodu, tuneli oraz zakwaterowania, wraz z odniesieniem do aktualnych źródeł. Materiał powstał z myślą o osobach, które chcą świadomie zaplanować pobyt i uniknąć kosztowych niespodzianek na miejscu.

Artykuł Ceny na Wyspach Owczych pochodzi z serwisu Klub Miłośników Wysp Owczych - Faroe.pl.

Bloggur hjá Birgir Kruse

Ársins orð

Í morgun var árliga sendingin í Útvarpinum at velja ársins orð. Og tað bleiv mikið hóskandi Suðuroyartunnil. 

Einki skeivt í tí. 

Men hvørt ár, hetta er tíggjunda móðurmálsliga morgunatkvøðusending, leggi eg til merkis, hvussu tey bæði innbodnu málumboðini mala sum hundur m/k um heitan greyt, at sirkla seg inn á eitt møguligt uppskot um ársins orð, hvat ýtið so er. Ullint og ógreitt.

Í hesum sussinum er útvarpsmaðurin greiður, tí hann hevur orðabrúkið inn at kroppinum, ja mest sum í dna’inum, snyrilsvundna mýlbygnaðinum í kromosomunum ið ber arvaeginleikarnar hjá livandi verum, um vit skulu fylgja Orðabókagrunninum, meðan hini í kjakinum leggja allan málsligan musikalitet, brúksnyttu og fynd til viks. Antin tey bastant vilja tað, ella tí, at tey ikki vita betur. 

Spell, at fáa ein tíma av roksi frammaná hvørji jól um føroyska málið. Tað eg veit, er málið so spilllivandi, at eg aldri havi rent meg í eitt fyribrigdi ella eina støðu, sum ikki kann sigast munnliga ella skriftliga á okkara máli, ár út og ár inn. 

Tíðin er komin, at árliga tímasendingin við ársins orði verður endurskoðað og hugd eftir í seymunum innan teir allir losna, seymirnir úr jarðarinnar málsliga húsi. 

Hatta var ein ummari, sum tey siga á skuggamálinum í Føroyum. 

Ikki fyri at verða potensierandi og nalvapilkandi, men eg haldi fyri vist, at málsliga eru vit væl fyri at møta heiminum og lívsins viðurskiftum heilt frá morgunstundini. Men henda morgunjólasendingin er blivin meira møsnut enn eg brýggji meg um.

Klub Miłośników Wysp Owczych Faroe.pl

Praca na Wyspach Owczych – jak znaleźć zatrudnienie

Praca na Wyspach Owczych budzi zainteresowanie ze względu na wysokie stawki, ale wymaga realistycznego podejścia. To rynek niewielki, oparty na konkretnych branżach i sezonowym zapotrzebowaniu na pracowników. W artykule zebrano aktualne dane o zarobkach, kosztach życia, formalnościach i realnych warunkach wyjazdu. Bez uproszczeń, bez skrótów myślowych – z perspektywy osób, które znają lokalne realia i wiedzą, czego można się spodziewać po przyjeździe na archipelag.

Artykuł Praca na Wyspach Owczych – jak znaleźć zatrudnienie pochodzi z serwisu Klub Miłośników Wysp Owczych - Faroe.pl.

Bloggur hjá Birgir Kruse

Árið í myndum - og eitt sindur av teksti

 

Árið í myndum byrjar við kubanska prestinum í bláari troyggju, Felix, sum eftir ársskiftið sendir mær mynd av motorsúkluni, eini AVA, hann hevur keypt, so hann kann koyra millum fangahúsini á oynni. Keypið er fíggjað úr Føroyum. So pakka vit og fara heim.

Umborð á Air France flogfarinum síggi eg nýggja filmin The Outrun, sum við Saoirse Ronan í høvuðsleiklutinum byggir á søgu hjá orknoysku Amy Liptrot, ið týska Nora Fingscheidt leikstjórnar.

Heima bjóðar Henny til verkstovu á Háskúlanum um ringu støðuna í fólkaskúlanum, tá umræður handaverk og list, sum blómar alla staðni, bara ikki í skúlanum.

Altjóða Holocaustdagur er í skúlanum við Løgmannabreyt, har fokus í ár var á Pol Pot og Reyðu Khmerdrápini í Kambodja fyri 50 árum síðan. Í mínum hugaheimi er hesin hugsunardagur hin mest áhugaverdi í árinum, tá um læring ræður, alt eftir teim tíggju stigunum um happing, polarisering og fólkadráp hjá Gregory Stanton. Her taka næmingarnir saman um, hvat teir hava lært í 90 minuttir, sum er karmurin um stroymda skúlatiltakið.

Í nøkur ár havi eg hugt eftir el-bili, men teir hava allir verið ov dýrir. Nú rendi eg meg í tilboð hjá Waag Bilum, har tey seldu Hyundai Ioniq 5 bilar. Tað bleiv ein grábláur við hvítum leðursetrum. Fyrsta eg royni, er at spæla Gram Parsons í Bose hátalarunum.

Norska Hanna Torsdatter Limstrand, sum er kulturprodusent í Norðurlandahúsinum, millum annað við ábyrgd fyri filmi, lyfti viknaða Geytatiltakið upp í hæddir, eg ikki havi sæð fyrr. Saman við tekniska framleiðaranum, Bárði Højgaard, eigur hon størstu tøkk fyri tað. Geytin er einasta føroyska filmsvirðisløn og hon eigur ikki bara at verða varðveitt, men hjúkla um.

Durita Dahl Andreassen, kvinnuligi høvuðsleikarin, og Rógvi Rasmussen, framleiðari, ringja til leikstjóran, Mariu Winther Olsen, sum er í Danmark. Meðan øll í fullsetta salinum lurta, siga tey henni, at teirra filmur, Halt um meg, vann Geytan 2025. Mannligi høvuðsleikarin, Búi Egason Dam, var í Meksiko. Dómsnevndin, Birgir Thor Møller, Jan Berg Jørgensen, Karen Kristianna Hildardóttir Gram, Gudmund Helmsdal og Ole Wich, grundgav soleiðis fyri valinum:

Vinnarafilmurin í kvøld er ein framúrskarandi leikstjórnaður og eins framúr væl spældur filmur, sum dómsnevndin hevur hesa grundgeving, at peika á, sum Geytavinnari og virðislønarmóttakari í ár: 

Fyrst er at siga, at inn komu 15 filmar, og av teim 7, sum vórðu vístir í kvøld, var fullkomin semja í nevndini at velja henda vinnara. Metingarstøðið, sum dómsnevndin bygdi á, er, eins og undanfarin ár, søga, tøknilig avrik og hvussu filmisk frásøgusnildi eru brúkt. Vinnarafilmurin er ein nærverandi og vøkur frásøgn, har søgan er í tí sagda eins og tí ósagda. Elegant eydnast filminum at rógva uttanum klichéirnar. Filmurin er so væl leiktur, at dómsnevndarlimirnir eru sannførdir um, at hetta er eitt tað mest sannførðandi sjónleikaraavrik í einum føroyskum filmi í nýggjari tíð. Tematisk er søgan kompleks, har tónleikur, sjónleikur og myndir spæla væl saman. Hóast kenslurnar í leitanini burturúr einseminum verða óforloystar, er filmurin væl forloystur. Heilstoypta søgan er autentisk og lokal, men kortini leys av tíð og stað, sum ger søguna universella. Filmurin er sansaligur, við vakrastu intimscenu í filmaðari føroyskari søgu higartil. Filmurin, søgan og myndamálið halda í hesum væl loysta filmi um óloystar kenslur - tann mest nuanceraða søgan um eitt ”one night stand”. Geytavinnarin 2025 er Maria Winther Olsen við filminum Halt um meg.

Rúni Friis Kjær fekk virðislønina Andøvsfiskur frá Filmsfelagnum fyri dygt og trúfast arbeiði innan føroyskan film í tjúgu ár. Ole Wich, nevndarlimur, greiddi soleiðis frá: 

Filmsfelagið, sum verður stjórnað av Rannvá Jónsdóttir, Janu Mortensen, Ole Wich og Birgir Kruse, lata av og á eina virðisløn, tá vit halda, at orsøk er til tað. Hesa virðisløn kalla vit »Andøvsfiskur«.

Um navnið »Andøvsfiskur« sigur Hammershaimb soleiðis í Færøsk Antologi 1891: “andøva” - ved hjælp af årer holde en båd stille på en fiskeplads, så den ikke driver for vind og vejr. “andøvsfiskur” - fisk som går i løn ekstra til den, som “andøva”. 

Nú er tað jú soleiðis, at tá útróðramaðurin kemur til lands og leggur veiðina upp, so er tað hann við snørinum, ið dregur fiskin inn, og fær allan heiðurin. Bert fá hugsa um, at hann, ið sá til at báturin var á miðinum og ikki rak fyri vág og vind, gjørdi veiðuna møguliga. Tí hevur Filmsfelagið stovnað virðislønina »Andøvsfiskur«, sum verður latin persónum, sum vit halda hava gjørt nakað heilt serligt fyri heimliga mentanarumhvørvið, uttan at fáa ta viðurkenning og uppmerksemi, sum tey hava uppiborið. Tríggir av filmunum á Geytatiltakinum 2025 eru filmaðir av sama persóni, men uppá tríggjar heilt ymiskar mátar. Hesar upptøkur eru ein týðandi partur av tí teknisku og listarligu menning, sum føroysk filmsgerð í dag hevur megnað at nátt. Hesin ógvuliga virkni filmfotografur hevur í 20 ár verið ein trygg súla í føroyskari filmsgerð og menning av hesari nýggju listagrein. Frá teim smáu royndunum til tær stóru framleiðslurnar. Á IMDB eru hansara avrik so long sum ein heil vesirulla. Tí fari eg vegna Filmsfelagið á Geytatiltakinum 2025 at handa virðislønina »Andøvsfiskur« til frumkraftina og filmfotografin Rúni Friis Kjær. Við virðislønini fylgja 5000,- krónur, sum stava frá mikudagssýningunum í Havnar Bio, har biografurin stuðlar við 10 krónum fyri hvørt selt atgongumerki.

Næsta er ræst seyðarhøvd frá grannanum, Dániali Jakobsen, lagt upp úr gassgrýtuni hjá Janusi undir ljósareyðum ljósi í grøna vakstarhúsinum hjá Jón og Janu í Hvamminum í Tórsbyrgi. Sindur djevulskt er svidna høvdið á at líta í grøn-reyða ljósinum yvir froðandi dampinum úr undirjarðiska soðnum. Illa luktar og væl smakkar.

Við Stemme for de stemmeløse fremst fyri í huganum reflekteri eg í el-bilinum yvir tríggjar góðar konsertir hetta vikuskiftið, nú marsvárið kom yvir okkum og astronomar søgdu, sum rætt varð, at nógvar stjørnur kundu síggjast á himmalinum. Tríggjar dagar á rað vórðu vit vælsignað við, ja eg vil siga bestu konsertstjørnum í eitt mannaminni á trimum ógvuliga ymiskum pallum, rúmum og ikki minst støðum. - Men hvør var hin besta konsertin á míni rundferð í kvøldarmyrkrinum millum tøttu spælistøðini Løkshøll, Tjarnir og Lívdina, sum tú eftir ongari tíð kanst náa, bara plakatin festir í og bjóðar inn til tað, sum hon veruliga gjørdi hetta stjørnuvikuskiftið?


Fleiri av teim møttu í Lívdini høvdu verið til konsertina við Dagsland á Listastevnu Føroya í august 2002, og høvdu fylgt honum síðan. Listastevnan er eftir mínari meting tað størsta og besta, sum Føroyar hava fostrað at skapa listalig sambond á høgum støði inn og úteftir. Spell, at tann vælskipaða verkætlanin datt niðurfyri. Tí vunnu bæði Løkshøll, og hin kanska enn meira sannførandi Lívdin í tónleikakappingini hetta vikuskiftið, takkað verið Jens Kristian á Brúgvaskifti, niðanfyri, fyri skjótar serviserandi upplýsingar, setlista, ið eg ikki kann liva uttan, kaffi, ljóðroynd og alla tænastu, sum ger konsertina til eina heilrunna inklusjónsuppliving, info, salur, tónleikur og fólk. Tá er Andin fúsur, sum Matteus sigur og skrivar. Betri verður tað ikki. Eg seti mítt framtíðarálit á hesi bæði spælistøðini. Tað er har tað skér. Og til tað menningarstigið kemur tú ikki sovandi. Konsertfyriskipan kemur ikki av sær sjálvum, hvussu nógvar milliónir frammanundan eru lagdar til grund fyri virksemið.

So varð tað orknoyska Amy Liptrot, sum skrivaði sjálvbiografisku søguna The Outrun, sum týska Nora Figenscheidt hevur gjørt til film við írsk-amerikansku Saoirse Ronan í høvuðsleiklutinum. Hon var høvuðsgestur á Bókmentafestivalinum hjá Kim Simonsen og innleiddi filmin í Filmsfelagnum. Ein góð løta, kanska hin størsta í árinum, at hoyra og tosa við upprunapersónin til søguna um misbrúk av rúsevnum, flýggjanin av bygd til stórbýin, og at enda finna frið við at telja fugl á útoyggj og svimja í sjónum. Vónandi heldur samstarvið við Kim og Bókmentafestivalin fram.


Abbasonurin, Olaf, er farin í annan flokk í skúlanum á Argjahamri, og vitjar hvørja viku í Tórsbyrgi - minst. Fótbóltur er vorðin ein passión, og her hugsi eg at hann hermir eftir Salah, tá hann hevur sett bóltin í málið.

Eitt kvøldið í mars varð lýst við endurútgávu í Sirkus í Vágsbotni av Føroya sermerktasta yrkingasavni, sum sagt varð í innkallingini um Libido hjá 72 ára gamla Johan Hot Mortensen frá 1972. Fullsett var í hølunum og trappunum, har forlagsstjórin, Hugin Eide, meðan Sunneva skonkti úr barrini, legði fyri við at siga frá um uppafturprentið í 200 eintøkum, hvussu tað bleiv til og um nýskrivaðu eftirorðini hjá Bergi Djurhuus Hansen.

Í mars var hugaroksdagur í donskum, har høvundarnir Olly Poulsen og June-Eyð Joensen løgdu fram, og kjakast varð um, hvørji krøv vit skulu seta til nýggja tilfarið, sum kemur í donskum, og verður gjørt á heimligum botni. Dansklærarar hava leingi víst á, at okkum manglar tilfar, sum er lagað til føroyskar næmingar.

- Hóast tað finst ein ørgrynna av góðum donskum tilfari, so er tað ikki ætlað frálæru í fremmandamáli hjá okkum, sigur June-Eyð Joensen, sum undirvísir í Eysturkommunu, og er skjót at vísa á, at hon hevur slekt bæði í Grønlandi og Danmark.

Eisini Olly Poulsen, sum er cand.pæd í didaktikki í donskum og undirvísir í Fuglafjarðar skúla, er fegin um ætlanina at menna egið undirvísingartilfar.

- Fólkaskúlin má taka eitt tak og lyfta undirvísingina í donskum á eitt meira nútíðarhóskandi støði. Vit mugu flyta okkum frá at undirvísa í donskum, sum er tað okkara annað mál, til at undirvísa í málinum fyri tað, sum tað veruliga er, nevniliga eitt fremmandamál, sigur Olly, sum eins og June-Eyð legði fram sínar strategisku tankar um danskt í føroyska skúlanum.

- Hóast eg kann vísa á fleiri glottar, so sum at fleiri læraralesandi nú velja danskt, og at nýtt serføroyskt undirvísingartilfar er á veg, so er danskførleikin als ongin sjálvfylgja hjá okkara fólkaskúlanæmingum í dag, sigur Hanna Højbjerg Poulsen, námslektari í donskum á Námsvísindadeildini.

- Hjá mongum av okkara børnum og ungu er enska málið bæði hægri í metum og væl meira ment enn tað danska í dag. Tí hava vit júst nú tørv á dugnaligum dansklærarum og nýggjum, áhugaverdum og viðkomandi tilfari, um okkara fólkaskúlanæmingar framhaldandi skulu duga danskt og harvið hava atgongd til hini norðurlendsku málini, sigur Hanna, sum var við á hugaroksdegnum, har ætlanin um nýtt dansktlærutilfar varð løgd fram.


Vitjanir á matstovum hava verið mangar, men her er talan um dómsnevndararbeiði, har tað ikki var loyvt at mynda og skriva frá borðreiðingunum, sum vóru í Ræst, undir leiðslu av meksikanska meistarakokkinum Sebastian Jiménez. Eg lati matstovumyndirnar tala.











Tá hvørt ljós líkist tær er heitið á nýggju LP plátuni hjá Benjamin Rajani við tólv egnum sangum á móðurmálinum, sum hann á Instagram gevur frámerkini kærleiki, nostalgi, vinarbond og hjartasorg, og at enda eitt trettanda instrumentalt hidden track. 

Húsan, ja sum í gomlu vinylplátutíðini, hevur Heiðrik á Heygum gjørt, beinagrind millum fugl og fisk, men eisini við summarfuglum og hjarta. Tað er mítt fyrsta taktila samband við sangirnar, sum við savnandi heitinum, Tá hvørt ljós líkist tær, krøkja í tíggju ára gamla minnið um Systrar, sum tá sungu samkomuvakurt Eg síggi teg í øllum. Ein gestaltterapeutisk kærleiksjáttan og -uppliving, sum eg á innara húsanum síggi fara til Elina, sum yrkjarin valdi sær. 

Opni plátuna longu inni í Tutlbúðini á Gladehjørn, har Fríði Djurhuus og Esther á Fjallinum eru innanfyri. Vit tosa um indiskan og pólskan biograffilm og lenda á einum hvítarussiskum krígsfilmi. Iggy Pop mugu vit deila nøkur orð um, innan eg fari við plátuni. Hóast enn ikki upprunnin, eri eg sannførdur um, at tað fer at verða størsta hending í nýggjari føroyskari tónleikasøgu, Joe & The Shitboys og Iggy Pop. 

Men nú er tað Benjamin Rajani og LP’in eg havi fingið í hondina. Seti høgru tummilnegl í plastið og brotið plátuna upp, taki innara húsan út, so eg kann lesa tekstirnar, tá eg komi heim, lurta og finna ýti og mið, hvar hann flýtur, plátuaktuelli Benjamin, tá hann komponerar. Upptøkurnar eru gjørdar á Gammel Kongevej beint við, har gamla miðstøðin fyri grammofonplátuhandil, TP musikmarked, var.

Fýra fullmannaðar útgávukonsertir, ein solokonsert, útvarpsprát í Leitistein, ummælið, sum tú nú lesur, Instagram, Spotify og aðrir pallar, ið eru synkroniseraðir, so lanseringin er sum hjá James Bond ”Let's synchronize our watches!”, akkurát tí James Bond, sum Amazon nú eigur í almenna rúminum.

Skilji, at Benjamin hevur arbeitt í fýra ár við sangunum, eg nú havi í hondini, allir á føroyskum, hóast danski Esben Svane hevur framleitt, ljóðblandað, gjørt útsetingar fyri blásarar og strúkarar, og avdúkar seg sum ein totalan multiinstrumentalist, tí hann spælir á so nógv ljóðføri á plátuni, ikki minst plukkandi banjo, sum eg við fragd hoyri fremst fyri í fleiri av akustisku ljóðmyndunum, so hvørt teir tólv sangirnir daga undan í høvuðtelefonunum sum stoiskir drangar úr báti. 

Síðan eg á fyrstu Listastevnuni í 2001, og heilt spesifikt eftir konsert í nýggja Mentanarhúsinum í Fuglafirði hetta árið, sigldi við Kathy Chiavola undir Hestoynni við Richard Bailey og Matt Flinner, hava banjo og mandolin hugtikið meg sum tey blíðastu, men samstundis eisini hvassastu attack akustisku ljóðføri, ikki minst tá siglt verður inn í heimlig helli og tú hoyrir resonansin, alt eftir, hvar tú ert. Tá kunnu avmáldu smáljóðførini elva til einvíggj, duell, preaching up a storm, meðan flóðin rennur inn og út, sum eg eisini nevni í ummælinum av Blátt Gras, Gospel við humor, hin 14. mars. Og enn víðari kann fysiskt ítøkiligi resonansurin, tú tá rakar við, hoyrir og upplivir sum lurtandi persónur, leggjast inn í eina víðkaða fatan, har resonansur ikki bara eru lurtaraviðurskifti, men eisini eitt sosiologiskt samljóð, mótvegis frástoytandi fremmandagerð, alienatión, sigur Hartmut Rosa, sum nógv lurta eftir í hesum døgum. Sjálvur lurtar hann nógv eftir Rammstein og Heavy Metal.

Og enn er plátan ikki sett á.

(Her mást tú fara á bloggin og lesa ummælið, sang fyri sang) 

Takk fyri lurtingina, takk fyri samskiftið, sum Momo sigur "Tíðin býr í hjartanum", og til lukku við gjøgnumførdu LP plátuni, sum hevur bæði karakter og Substanz, sum týsk-føroyska orðabókin týður til ”tað berandi og aftan fyri alt verandi”. Tað hevur verið sermerkt og ríkt, at hava havt hesa plátu í hendi.



Ber til at siga søguna um Holocaust við lutum? Tað er spurningurin, sum føroyskt gifta Astrid Danielsen setir mær, nú vit møtast í Aarhus, har árliga tiltakið Lærfest er. Havi ikki verið her fyrr, men leppi í meg av vitan og royndum, sum eg skilja at hon og hennara starvsfelagar, leggja fyri dagin. 

Vit verða biðin at taka ein lut í hondina, grundgeva fyri valinum, og so halda lutin saman við einum øðrum, sum onkur annar hevur tikið úr undirvísingarkassanum. Og so er samrøðan í gongd, við fólk tú ikki kendi, men kortini ógvuliga spesifikt um Holocaust, tí tað er luturin, tú hevur tikið úr kassanum og nú heldur í hondini, sum birtir kjakið. Ein taktil tilgongd til eitt stórt og samansett evni, ið kann verða trupult at skilja, hóast tað alla tíðina, meir og minni, er frammi, hvørki bundið at tíð ella landafrøðiligari avmarking. 

- Tað er enn nógv, vit kunnu læra av og um Holocaust og onnur fólkadráp. Tílík brotsverk hoyra tíverri ikki bara farnu søguni til, men eru eisini partar av okkara samtíð. Fleiri av elstu næmingunum hava hoyrt um og vita nokkso fitt um ymisk fólkadráp, ella hoyra um hendingar í nútíðini, sum í Ukraina og Gaza, ið verða umrødd sum fólkadráp. Men evnið er ógvusligt, og vit skulu meta um, hvat vit vísa næmingunum og hvussu vit arbeiða við evninum, og alla tíðina spyrja okkum sjálvi, sum undirvísarar, um mann kann skilja eitt so ógvusligt evni, uttan at næmingarnir neyðturvuliga skulu síggja rúgvur av líkum í løgum, ber tað til, at sleppa undan tí, spyr Astrid. 

- Vit vóna, at lutirnir í kassanum kunnu stuðla upp undir vitanina hjá næmingunum um Holocaust, ein vitan, sum vónandi eisini kann medvirka til, at næmingarnir framyvir kunnu gera sítt lítla, men avgerandi til, at byrgja fyri nýggjum fólkadrápum, og ávirka tað antisemitiska rák, vit síggja í dag. Og í hesum sambandi var tað ein stór gleði at møta tykkum úr Føroyum, og síggja tykkara tiltøk hvørt ár, tá altjóða Holocaustdagurin verður hildin í føroyska skúlanum, og hvussu væl hetta er dokumenterað á imponerandi og landsdekkandi heimasíðuni snar.fo. Tað kann ikki annað enn inspirera danska virksemið og tilfarið. Og lat meg at enda siga, at eg vóni, at vit fara at finna samstarvsmøguleikar í komandi tíðum, sigur Astrid Danielsen, sum er lektari og námsfrøðiligur ráðgevi hjá Center for Undervisningsmidler, UCL, í Odense. 

Hon er gift Jonhardi Danielsen, skipsførara úr Saltangará, og tey hava síðan síðst í áttatiárunum búð í Svendborg.




So er tað filmur, ikki minni enn prísvinnandi filmur, Seinasta paradís á jørð, hjá Sakarisi Stóra. Undir yvirskriftini Arbeiðarastættin dagførd ummældi eg filmin, og upplivdi tað sjáldsama, at danski útleigarin og Filmporten vildu hava eitt brot úr føroyska ummælinum, sum á sitatplakatum kom at standa við síðuna av góða ummælinum hjá Alt For Damerne. Eftir at hava skrivað fýratúsund bloggar í tjúgu ár havi eg ikki upplivað tað fyrr herheima. At verða siteraður. Stuttligt. Ikki minst tí, nú eg nevndi Alt For Damerne, at kvinnur eru nógv tann størsti parturin av biografgangarum, og við royndum úr Filmsfelagnum kunnu sigast at vera mentanarberar burturav.

Á poetiskan hátt lýsir Sakaris Stórá arbeiðarastættina á bygd í Seinasta paradís á jørð, har flakavirkið, upp móti grøna bønum, letur aftur, og trupuleikar eru heima, har húskið er dysfunktionelt, viðurskiftini millum systkinini ikki fungera og so slettis ikki við pápan (Hans Tórgarð), sum eftir at mamman doyði, er viknaður í kongunum og mest sum fráverandi, hóast hann í fyrstu senu er farin at venja. Venja, sum tey gera á fitness støðum í Havn.

So er karmurin lagdur. Eins stillførur og hann er sannførandi. Spentur út yvir kollektivu bygdina, sum liggur í andalopi. Burturhugurin er sterkur og fær fastatøkur á øllum. Næstan.

Saman við briljantu fotograferingini hjá Virginie Surdej og sterkt berandi leikaravrikunum hjá Kára (Sámal H. Hansen) og yngru revolterandi systrini, Silju (Bjørg B. Egholm), fáa vit við kærleiksfulla optikkinum hjá Sakarisi innlit í kørgu umstøðurnar í niðastu stættunum í føroyska stættarsamfelagnum, sum eingin politikari, ið heldur Gini talið vera perfekt og stættarsamfelagið avlýst, vil viðurkenna í berum privilegiublindni. Hesin stillføri filmur er, tá hann er bestur, ein knýttur nevi í hesa hugsan. Samstundis er filmurin í mínum eygum eitt politiskt statement, avbalanserað og hvílandi í sær sjálvum.

Hetta er ein tíðarrøtt hetjusøga fyri arbeiðarastættina, ein hetjusøga at spegla sær í, har alt okkara hevdvunna og knúskandi vitanarsamfelag, vanliga og av øðrum, verður lýst sum ein glæstriborg við glæstribókum og glæstriprógvum, sum hvør í sínum lagi gevur teim úrvalt kosnu bestu størv fyri bestu løn og bestu nevndarsessir og hartil alla glitritign, sum er í sjónliga almenna rúminum, meðan restin, piðaðu rovini, kunnu sleingjast arbeiðarunum, sum einaferð hildu landinum uppi. Nú er øvut. Arbeiðarin hevur einki rúm í almenna úttrykkinum. Fyrr enn nú. Í 87 minuttir.







Síðst í apríl var eg ein túr í skannaranum í Klaksvík og seinni í Aalborg. Tað føddi henda innkókaða tekst:

Tvær vikur

Hann eitur Siemens og ikki Tesla, sigur Bára og vísir mær innum. Leggur hvít klæði fram og peikar á hvítu kummuna. Fólk eru fryntlig her norðuri. Tú fært hug at práta við tey, deila minnir úr gomlum døgum, kennir teg tryggan, hóast stopp stendur á reyðu gáttini. Kanska er tað ein roynd at skapa og knýta brýr, pontifex, eg hoyrdi ein prest um páskirnar siga. At leggja at við eina brúgv, tú sjálvur hevði skapt. Kom inn og legg teg, sigur hon og vísir mær á eitt runt høvdalag, sum kýsi úr niðurlendskum renessansumálningi, innast á smølu leguni, beint fyri rúmdarkenda opinum, sum um eina løtu skal svølgja meg, so eg liggi í einum sylindarahylki og verið sendur út í rúmdina. Haldi eg. Men eg liggi púra stillur við høvuðtelefonum og tónleiki, sum byrjar við If you leave me now hjá Chicago og so Rod Stewart og so Billy Joel og so Bee Gees og so Phil Collins. Bara ikki Frændur sigi eg, tá eg skal velja mær tónleik at hoyra í hálva tíman inni í Klaksvíkshylkinum. Sá skýggj og bláan himmal undir loftinum, tá eg hugdi upp, og enn ikki varð slúktur. Og so Viðareiði úr erva og yvir á Múla um allan veggin til høgru. Á hinum er rútur, har tríggjar sita innanfyri, fryntligar, tvær úr Klaksvík, eina býr í Havn, og triðja er norsk. So prátingarsamar, at vit nevna Norsku og pylsurnar á bønum yvir av posthúsinum í eini aðrari tíð, nú tosið nam við tarmar og at gera burturav sær, innan skanningina. Høvuðtelefonirnar taka larmin, sum fyrst eru fjar stráluljóð, tíðka og styrkjast og verða lameterandi maskinbátur, har einki er gjørt við doyvingina frá tí stimandi Tuxham. Í vinstru havi eg fingið eina pútubóltsballón at halda og kroysta, um eg vil teimum nakað, sum Bára sigur. Haldi tað er hon, tí eg bara hoyri hana spyrja, hvussu støðan er, og so hvørt greiða frá, hvar vit eru og hvat er eftir. Hugsi, at ballónin er appilsingul, hóast eg ongantíð sá hana. Kanska var tað útróðrarbátsljóðið, og tankin um eina boyu á Norðhavinum, ið gjørdi tað, saman við róliga kontrasttónleikinum, ið nú er farin at skurra og hevur mist konturin og ýtið. Elektroljóðið hamrar nú so hart, at tað er Prodigy til raveparty. Skyscraper og Calling Elvis. Fulldrøn. Liggi púra stillur, akkurát sum eg havi fingið boð um. Her skalt tú ikki hava klaus. Lúri upp í sylindararørið yvir nøsini og hugsi javnt og samt um teir í Rumdarferðini hjá Kubrick, sum fóru gjøgnum tíð og rúm, hóast søgan varð skrivað í 48, filmurin gjørdur í 68 og framtíðarkarmurin settur til 2001. Nú er framtíðin fortíð og møtist á leguni í hospitalsbrekkuni, innan hann spýtir teg út, skannarin. So er liðugt og sproyturnar við kontrasti verða loystar av høgra armi og vinstra læri. Eina løtu vart tú astronautur í ringrás men nú sleptur á nýlendi. Um tvær vikur fært tú svarið. Ring og spyr eftir urologisku deildini. Í Havn. Lati meg í og spyrji, um tað stendur í journalini, hvar eg eri føddur. Tað snurrar. Gott, eg havi sjaffør við. Tendri Prodigy. Einki er sum Prodigy.


So fari eg at lenda við myndum av abbabørnunum í ár, fyrst Emil í føvninginum á Hanusi, síðan Alba í føvnininum á Jógvani, og so myndir av Olafi og Ruth sjálvandi eisini. Alt, sum ein abbi kann elska og tað allar mest, nú árið fer at enda og leggja saman hendur. Takk fyri at tú las og hugdi at myndunum. Nógv meir er á blogginum, just sayin' sum tey nú siga á púra føroyskum.











Og á gáttini til jólini og nýggja árið, sum í kirkjuni longu er byrjað, fari eg eisini at takka fyri trúgva fylgið øll hesi seinastu arbeiðsárini, nærum tjúgu, Karina og Maria, sum komu á gátt við heilsan, nú pensjonista tilveran er byrjað, eitt heitið eg heldur vil skifta út við free lance lívið, sum nú byrjar. Takk fyri tað, kjeru starvsfelagar, og gleðilig jól, heilt til Avstralia.





Local.fo

Faroese bow out of handball World Championship after defeat to Iceland

The Faroese women’s handball team wrapped up their IHF World Championship participation on Saturday with a 30-33 loss against Iceland. The Icelanders were in the lead at halftime by 16-14 and had extended that difference by one more goal at the final whistle.  With Iceland moving ahead from the get go, the Faroese struggled to […]

The post Faroese bow out of handball World Championship after defeat to Iceland appeared first on Local.fo.

Local.fo

Faroese parliament adopts bill to liberalize abortion

The Faroese parliament, the Løgting, on Thursday passed a controversial bill granting free access to abortion up to twelve weeks of pregnancy. The new legislation on abortion, set to come into effect on July 1st, 2026, will replace the current legislation dating back to 1956, which has been referred to as one of Europe’s strictest […]

The post Faroese parliament adopts bill to liberalize abortion appeared first on Local.fo.

Hvannrók

Úr myndasavninum – Økið Yviri við Strond var ikki væl skipað í 1960-árunum

Myndin omanfyri er áhugaverd eisini fyri meg, tí myndin er tikin júst um tað mundið, tá eg fór í læru sum bilsmiður hjá Vilhelmi Nielsen. Hoyri fyri mær ljóðið frá grótsagini á Grótvirkinum, sum hevði heilt serligt ljóð. Síggi eisini … Læs resten

The post Úr myndasavninum – Økið Yviri við Strond var ikki væl skipað í 1960-árunum appeared first on Hvannrók.

Farerskie kadry na Facebooku

#Svínoy

Kontynuując nasze toponimiczne peregrynacje, ponownie trafiamy na opłotki Owczego archipelagu. Dziś lądujemy na Wyspie Świń - #Svínoy. Znajduje się na niej jedna, nosząca tę samą nazwę #osada. Położona jest ona w żyznej, otoczonej wzgórzami dolinie. Cała zresztą wyspa jest dość płaska (jak na farerskie warunki) i łatwa w eksploracji.

Licząca 31 dusz #wioska ma, co nietypowe na Wyspach, dwie przystanie. Łączący wyspę z resztą świata #prom #Ritan najczęściej przybija przy zachodnim brzegu, skąd do osady mamy półtora kilometra marszu. Alternatywą jest położona na wschodzie zatoka #Svínoyarvík.

Na kartach przewodnika po Wyspach Owczych sugerujemy, aby “będąc na Svínoy, (…) odnaleźć kilka niedawno zrekonstruowanych tradycyjnych, wzniesionych z kamienia szop do przechowywania torfu.” Zaś podążając dróżką “Eystur í Hagan”, dotrzemy do nieoficjalnego punktu widokowego z panoramą sąsiedniej #Fugloy.

W czasie II wojny światowej brytyjskie oddziały zbudowały lotnisko na wyspie #Vágar. Z racji płaskiego ukształtowania kandydatkami były także #Sandoy i Svínoy. O wyborze przesądziły jednak kwestie logistyczne.

“Pamiętam także dzień spędzony na Fugloy i Svínoy, gdy dzielny M/S Ritan z powodu wysokich fal zmuszony był przybić bliżej jedynej osady na wyspie. Nie będąc do końca pewnym, z której strony popłynie popołudniem w dalszy rejs ku Kirkji, postanowiłem poczekać na niego tam, gdzie przypłynął wcześniej. Pół godziny przed rejsem na przystań podjechał pikap, którego kierowca zapytał, czy czekam na prom, i zaproponował podwózkę na drugą stronę wyspy – fale nieco złagodniały i rejs mógł odbyć się po normalnej trasie. Wymieniliśmy uśmiechy, kiedy wjechaliśmy w wąskie uliczki osady i nagle z zakrętu wyjechał traktor. Podczas próby wycofania się, aby zrobić mu miejsce, od tyłu zablokowało nas kolejne auto (na wyspie liczącej dwudziestu dziewięciu mieszkańców). „Korek na Svínoy” – poza pożegnalnymi takk i farvæl, były to jedyne słowa, jakie padły podczas tej krótkiej przejażdżki.” - wspominałem przed laty na stronach książki #FarerskieKadry.

______________________________

#wyspyowcze #farerski #farerskiemiasta #lingwistycznie #farerskiekadrywyspygdzieowcemówiądobranoc

Farerskie kadry na Instagramie

#Svínoy

Kontynuując nasze toponimiczne peregrynacje, ponownie trafiamy na opłotki Owczego archipelagu. Dziś lądujemy na Wyspie Świń - #Svínoy. Znajduje się na niej jedna, nosząca tę samą nazwę #osada. Położona jest ona w żyznej, otoczonej wzgórzami dolinie. Cała zresztą wyspa jest dość płaska (jak na farerskie warunki) i łatwa w eksploracji.

Licząca 31 dusz #wioska ma, co nietypowe na Wyspach, dwie przystanie. Łączący wyspę z resztą świata #prom #Ritan najczęściej przybija przy zachodnim brzegu, skąd do osady mamy półtora kilometra marszu. Alternatywą jest położona na wschodzie zatoka #Svínoyarvík.

Na kartach przewodnika po Wyspach Owczych sugerujemy, aby “będąc na Svínoy, (…) odnaleźć kilka niedawno zrekonstruowanych tradycyjnych, wzniesionych z kamienia szop do przechowywania torfu.” Zaś podążając dróżką “Eystur í Hagan”, dotrzemy do nieoficjalnego punktu widokowego z panoramą sąsiedniej #Fugloy.

W czasie II wojny światowej brytyjskie oddziały zbudowały lotnisko na wyspie #Vágar. Z racji płaskiego ukształtowania kandydatkami były także #Sandoy i Svínoy. O wyborze przesądziły jednak kwestie logistyczne.

“Pamiętam także dzień spędzony na Fugloy i Svínoy, gdy dzielny M/S Ritan z powodu wysokich fal zmuszony był przybić bliżej jedynej osady na wyspie. Nie będąc do końca pewnym, z której strony popłynie popołudniem w dalszy rejs ku Kirkji, postanowiłem poczekać na niego tam, gdzie przypłynął wcześniej. Pół godziny przed rejsem na przystań podjechał pikap, którego kierowca zapytał, czy czekam na prom, i zaproponował podwózkę na drugą stronę wyspy – fale nieco złagodniały i rejs mógł odbyć się po normalnej trasie. Wymieniliśmy uśmiechy, kiedy wjechaliśmy w wąskie uliczki osady i nagle z zakrętu wyjechał traktor. Podczas próby wycofania się, aby zrobić mu miejsce, od tyłu zablokowało nas kolejne auto (na wyspie liczącej dwudziestu dziewięciu mieszkańców). „Korek na Svínoy” – poza pożegnalnymi takk i farvæl, były to jedyne słowa, jakie padły podczas tej krótkiej przejażdżki.” - wspominałem przed laty na stronach książki #FarerskieKadry.

______________________________

#wyspyowcze #farerski #farerskiemiasta #lingwistycznie #farerskiekadrywyspygdzieowcemówiądobranoc

Bloggur hjá Birgir Kruse

Orðsins ár og ársins orð

Onkuntíð kemur ársins orð púra óforvarandi upp í tínar hendur og springur í eyguni, sum eru sálargluggarnir. Ella er tað setaranissan, sum í lýsingahøpi undan jólum skapar eina tilætlaða villu?

Í hvussu er, er hetta ein av teim heilt góðu, villa ella ikki, sum í lýsingini frá Frihedsbrevet omanfyri sigur, at: "...2400 føroyingar halda, at gravandi, kristiskur og erligur journalistikkur er neyðugur."

Oftari eg lesi handa setningin, samdari verið eg.

Fyrr plagdi man at geva setaranum, sætternissen, prentvillupúkanum, ið Orðabókagrunnurin sigur, skuldina fyri at planta vælplaseraðar feilir, men tað er so langt síðan, at her man onkur annar jólaeingil hava verið uppá spæl og funnið uppá hugtakið "kristiskan journalistikk".

Vitlíkið hjá Microsoft, Copilot, sigur í dag uppá fyrispurning um munin á kritiskum og kristiskum journalistikki:

„Vit liva í einum tíðarskeiði, har kritiskur journalistikkur er ikki bert eitt lyndi - hann er ein neyðturviligheit. Men tá orðini sjálv glíða, og vit síggja 'kristiskur' í staðin fyri 'kritiskur', má spurningurin setast: hava vit mist neyvleikan, ella er hetta ein nýggjur málsligur leikur?“

Í adventini trúgvi eg fyri vist uppá tað seinna, tí fremsti journalistur á Frihedsbrevet er úr Bíbliubeltinum.

Hetta er eitt tíðartekin í adventini, nú bæði fosturtøkuspurningurin og russarasáttmálin eru á Tingi á sama fundi fyri somu monnum til atkvøðugreiðslu á sama degi.

Má siga, at hvat fólkaupplýsing viðvíkir, halli eg í dag meira til Frihedsbrevet enn Løgtingið.

Kristiskur journalistikkur er ársins orð, orðsins ár og ársins hugtak. Brúka hann. Kristiska journalistikkin. Eg slái kross fyri tykkum.

Góða eydnu!

Hvannrók

Tvey kend andlit – Rubek var við í spoyturoyndini á Reyni í 1962

Áhugavert at síggja júst hesa myndina, tí eg kendi Arngrím Reinert róptur “Gimme”, og eg minnist Rubek Rubeksen, sum var serliga havnarmynd. Rubek var søgufróður og væl dámdur maður, sum altíð såst í Vágsbotni, har hann arbeiddi sum avgreiðslumaður í … Læs resten

The post Tvey kend andlit – Rubek var við í spoyturoyndini á Reyni í 1962 appeared first on Hvannrók.

Hagstova - News from Statistics Faroe Islands

30.096 starvsfólk í oktober — 200 fleiri enn í fjør

30.096 starvsfólk í oktober — 200 fleiri enn í fjør maria

Hagstova - News from Statistics Faroe Islands

Góðar 13,5 milliardir útgoldnar í lønum seinastu 12 mánaðirnar — vøksturin er 6,7 prosent

Góðar 13,5 milliardir útgoldnar í lønum seinastu 12 mánaðirnar — vøksturin er 6,7 prosent maria

Farerskie kadry na Facebooku

Może w kolejnych eliminacjach 🤞...

Może w kolejnych eliminacjach 🤞

Hagstova - News from Statistics Faroe Islands

Kanning í gongd: Eru vit framvegis líka virkin á arbeiðsmarknaðinum?

Kanning í gongd: Eru vit framvegis líka virkin á arbeiðsmarknaðinum? maria

Hvannrók

Úr myndasavninum – Áhugaverd mynd av brúgv frá Krákusteini og yvir á Skansan

Havi áður sæð myndina omanfyri, men ongantíð gjørt mær greitt, hví henda brúgv var bygd júst soleiðis. Tá farið var undir at gera havnarlagið eystanfyri í 1922, skuldi nógv grót brúkast. Sprongt var frá sjóvarmálanum og eystureftir. Um somu tíð … Læs resten

The post Úr myndasavninum – Áhugaverd mynd av brúgv frá Krákusteini og yvir á Skansan appeared first on Hvannrók.

Hvannrók

Vit ungu við Landavegin vóru errin at kenna skiparan Thorvald Andreasen

Tá eg herfyri læs í seinnu frálíku bókini um “Stállínuskipini”, sum Sigmar Bláberg skrivaði og gav út í 2015, steðgaði við línubátin Nornagest, sum kom til landið á jólum 1961. Reiðarin og skiparin Thorvald Andreasen og konan Petrina búðu í … Læs resten

The post Vit ungu við Landavegin vóru errin at kenna skiparan Thorvald Andreasen appeared first on Hvannrók.

Farerskie kadry na Facebooku

#Suðuroy

Projekt budowy tunelu na #Suðuroy, jednej z największych inwestycji infrastrukturalnych w historii Wysp Owczych, wchodzi w decydującą fazę.

Do tej pory komunikacja z wyspą opierała się na promie #Smyril, który kursuje zaledwie kilka razy dziennie, a sama przeprawa trwa dwie godziny. Dodatkowo rejsy często bywają odwoływane z powodu złej pogody, a kierowcy zmuszeni są do długiego oczekiwania w porcie.

Łącznie #Suðuroyartunnilin liczyłby nieco ponad 24 km. Szacunkowy koszt inwestycji wynosi 4,9 mld DKK. Termin realizacji - rok 2030 z plusem.

Więcej w artykule Kinga Eysturland.

Tunnil Suðuroy-Sandoy #WyspyOwcze

Hvannrók

Ferðin hjá Hjørdis Háberg og mammuni til Sumbiar tók tólv tímar

Seinastu mánaðirnar hevur skipanavnið Galaxy rungað í hvørjum lurtitólið í Føroyum. Suðuroyingar í øðini og í mótmælum føra fram, at Suðuroyggin er afturútsigld og fyri vanbýtí. Løgið, tí í mun til fólkatalið, so hevur Suðuroyggin havt flest løgmenn og landsstýrisfólk … Læs resten

The post Ferðin hjá Hjørdis Háberg og mammuni til Sumbiar tók tólv tímar appeared first on Hvannrók.

Farerskie kadry na Facebooku

Po ciężkim dniu warto się odpręż...

Po ciężkim dniu warto się odprężyć. A czy jest ku temu lepszy sposób niż sprawdzenie cóż też dzieje się na naszych ukochanych Owczych? Najlepiej jeszcze na żywo. I w kolorze 😉

Mykines, Viðareiði, Klaksvík, Nólsoy? Do wyboru, do koloru. 🎥

Farerskie kadry na Facebooku

...

Mastodon - @ForoysktDaily

The village of (pop. 31) lies in fertile lowland isthmus surrounded by mountainous areas. Its name means Swine (or Pig) Island.

The island is relatively flat. One can follow the “Eystur í Hagan” road to enjoy the view of

Farerskie kadry na Instagramie

#FarerskieKadry

Co wspólnego mają ze sobą Sámal, Ruth, Baran, Foka i Ostrygojad. Dziś o tych, którzy strzegą i ratują na farerskim morzu i lądzie.

#FarerskieKadry #WyspyOwcze

https://farerskiekadry.pl/2025/10/na-strazy.html?utm_source=instagram-business&utm_medium=jetpack_social

Farerskie kadry

Na straży

Nieposiadające własnych sił zbrojnych Wyspy Owcze i Grenlandia strzeżone są przez fregaty Duńskiej Marynarki Wojennej. Na wodach archipelagu spotkać jednak można także farerskie jednostki patrolowe. Kongelige Danske Marine dysponuje flotą czterech fregat klasy Thetis. Zbudowane w latach 90-tych jednostki, z portem macierzystym w Frederikshavn, docierają niekiedy aż do wybrzeży Islandii. Dostosowana do wymagań północnego Atlantyku […]

Artykuł Na straży pochodzi z serwisu Farerskie kadry.

Farerskie kadry na Instagramie

#Hósvik

Po wizycie w #Hósvik powracamy do położonej po drugiej stronie cieśniny osady #Selatrað. Gdybyśmy cofnęli się w czasie o ponad pół wieku, moglibyśmy przemierzyć wody dzielące wyspy #Streymoy i #Eysturoy na pokładzie promu #Sundaferjan. Dziś po dawnym portowym zgiełku nie pozostało tu już nawet echo. Tu kończy się senna droga nr 65. Dalej na północ, ku Oyri, biegnie wiodący przy brzegu cieśniny szlak.

W okolicznych toponimach odnajdziemy ślady dawnych wydarzeń. Przy kamieniu #Tingsteinur w czasach wikińskich najpewniej obradował "esturojski" #ting. Bliżej brzegu, przy #Gálgasteinur, stała za pewne szubienica (#gálgi), na której dopełniał się wymiar kary wymierzonej kryminalistom.

W naszym przewodniku po archipelagu wspominamy, że Selatrað znane jest z przyjemnego, założonego w roku 1913, parku oraz pierwszego betonowego kościoła na Wyspach Owczych (1927).

Cechą, która wyróżnia osadę na tle innych farerskich mieścin jest jej zabudowa. Rozrzucona po okolicznych wzgórzach, w niczym nie przypomina powszechnie występującego na archipelagu zwartego układu domostw (far. #tún).

Nazwa #Selatrað łączy w sobie #staronordyckie słowa selr (foka) i látr (lęgowisko). ______________________________

#wyspyowcze #farerski #farerskiekadry #farerskiemiasta #lingwistycznie #føroyskt

Farerskie kadry na Instagramie

#Selatrað

Dziś - z perspektywy #Selatrað - spoglądamy okiem obiektywu w kierunku otoczonego potężnymi wzgórzami miasteczka #Hósvík. Obie te mieścinki do roku 1976 łączył prom #Sundaferjan. Po latach służby stał się on zbędny, gdy wyspy #Streymoy i #Eysturoy spięto mostem (wg Farerów “jedynym na Atlantyku”), zaś pomiędzy #Oyrarbakki a #Skálabotnur wydrążono tunel.

Dzieje Hósvík - położonego na wschodnim brzegu wyspy #Streymoy - sięgają czasów tak dawnych, że w jej pierwotnej nazwie - #Þórsvík - znajdziemy literę nieobecną już w farerskim alfabecie! Tym samym po polsku osadę nazwać moglibyśmy “Zatoką Tora”.

A co stało się z zapomnianą na Wyspach Owczych literą Þ? Już w XV wieku przeszła ona w “t” lub “h”. Podczas gdy Islandczycy do dziś mówią ‘það’ i ‘þetta’, Farerowie używają słów ‘tað’ oraz ‘hetta’ [odpowiednik angielskiego “it” i “this one/that one” / ono - ten].

Co ciekawe, sami Farerzy nie są do końca zgodni co do kierunku, w którym podążyć miała litera “Þ”. Czwartek mieszkańcy #Suðuory określą mianem #tórsdagur, zaś pozostali mieszkańcy archipelagu - #hósdagur. Zatem Hósvík czy Tórsvík? Czy stolica Wysp Owczych zwać się powinna Hóshavn?

W naszym przewodniku po Wyspach Owczych wspominamy także, iż “latem #Hósvík jest gospodarzem popularnych regat, zimą zaś – jedną z #nýggjársbygd, czyli „wiosek noworocznych”, do której na wspólne świętowanie zjeżdżają okoliczni mieszkańcy”. ______________________________

#wyspyowcze #farerski #farerskiekadry #farerskiemiasta #lingwistycznie #føroyskt

Farerskie kadry na Instagramie

#Søldarfjørður

#Søldarfjørður jest jedną z szeregu wioseczek i mieścinek ciągnących się wzdłuż wschodniego brzegu #Skálafjørður na #Eysturoy. A my z okna @sabina_na_wyspach_owczych podziwiać możemy farerskie widoki.

Liczące dziś 329 dusz miasteczko zwało się dawniej #Sølmundarfjørður - Fiord Sølmundura. Kim był tenże Sølmundur?

Według "Føroyinga søga" #Grímur Kamban był pierwszym wikińskim wodzem, który osiedlił się na archipelagu. Jego syn zwał się Torstein Skrofin, syn Torsteina - Tórólvur Smør. Zaś synem tego ostatniego - a prawnukiem Grímura - był niejaki Sølmundur. I to za pewne on uwieczniony został w tym farerskim toponimie. Jest to dość intrygujący ślad dotyczący tego, gdzie żyły pierwsze pokolenia Farerów, bowiem źródła historyczne w konkretny sposób wymieniają jedynie #Funningur.

Na kartach "Wyspy Owcze. #Przewodnik turystyczno-kulturowy" wspomnieliśmy także, że “wieś znana jest z kilku szkółek drzew iglastych. Dzięki osłonięciu od wiatru, mogły one zapuścić korzenie w tych mało gościnnych dla lasów stronach”. Największa z nich otacza cztery wielkie zbiorniki przy brzegu fiordu - ślady brytyjskiego składu paliw z okresu "pokojowej okupacji". Po wojnie zbiorniki nabyła spółka Føroysk #Oljusøla. W roku 1949 stała się ona częścią firmy Dansk Petroleum A/S, którą następnie wchłonął amerykański gigant #Esso. Dziś w pobliżu swoją bazę paliw ma firma @effoforoyar. ______________________________

#wyspyowcze #farerski #farerskiekadry #farerskiemiasta #lingwistycznie #føroyskt

Mastodon - @ForoysktDaily

With a record set in July 2018 when Benny Nielsen from won 3.4mm DKK...

Mastodon - @ForoysktDaily

is a televised game with spinning wheel. Participants buy game cards at a local store (40 DKK) and follow along live on Kringvarp Føroya Tuesday evenings.

If they win, they call in to the show and enter a series of complicated bonus rounds...

Over the past 25+ years over 4200 lucky players won 120mm DKK in .

Dalsbygd

Silvurbrúdleyp í Dali

 Hjartaliga til lukku við brúdleypsdegnum, Tórhild og Símin Hannus.

Veitsla varð hildin í Eiriksgarði. Har var pyntað og borðreitt fyri næstan 200 fólkum. So gott sum øll í Dali vóru við og sera mong úr Fuglafirði. Eg sat og royndi at minnast brúdleypið fyri 25 árum síðani, men í talunum fekk eg at vita, at tað var eitt sera lítið selskap, sum hátíðarhelt brúdleypið fyri 25 árum síðani. So tað var ríkiliga kompenserað við stórum silvurbrúdleypi. 


Seks skeinkjarar syrgdu fyri, at fólk ikki var tyst undir borðhaldinum. Forkunnugt var at fáa rabarbusnaps, hugsi hann var stuttfluttur.


Sangurin gekk sera væl, tað ger hann vanliga í Dali, tá ið harmonikurnar spæla. Jónleif hevði yrkt teimum ein sang, og lagið var "Sigarettir, whiskey og villar gentur"





Jóannes og Jónleif spældu harmoniku. Jónleif var borðstjóri, og tað var stuttligt at hoyra um eskapadur hjá honum og Símin Hannusi og øðrum dalbingum í ungum árum.

Brúðarparið fekk fleiri talur. Tórhild hevur sera stóra familju, okkum varð sagt, at hon hevur 100 systkinabørn. 

Johild helt eina stuttliga talu, sum serliga fokuseraði uppá arbeiði í Dali.

Oddvør legði dent á tað góða grannalagið inni á Gerði. 

Systir Tórhild og mong við henni løgdu dent á, hvussu hjálpsom tey eru, Tórhild setur Símin Hannus í gongd, og símin Hannus setir arbeiðið í gongd


Brúdleypið var siðbundið við brúðarvísu og Leivi Øssurson og síðani brúðarvalsi. Eitt sum var øðrvísi, enn eg havi upplivað áður var, at borðstjórin helt fram við arbeiðinum eftir borðhaldið, hann boðaði frá, at nú byrjaðu dansurin um 7 minuttir, og at fólk skuldu halda hol, meðan brúðarvísan varð sungin.


Sangirnir vóru teir væl kendu.

Stuttligt at hitta Eyðgerð, mín gamla klassakammerat, festligar báðar í selfie!





Fagna kærleikanum!


Farerskie kadry

Trollowanie po farersku

Trolle – wielkie istoty z nordyckich legend – zdają się zamieszkiwać przede wszystkim Norwegię. Farerski folklor wypełniają raczej podania o huldufólk. Trolle znalazły jednak swoje miejsce także na Wyspach Owczych. A konkretniej na kartach słownika. Te mityczne istoty rozsiadły się w farerskim wokabularzu po licznych, nierzadko zaskakujących słowach. Łączy je wspólny człon – trøll. Głowa […]

Artykuł Trollowanie po farersku pochodzi z serwisu Farerskie kadry.

The Faroe Islands Podcast

EP 379: G! Festival 2025 Preview

On this episode, we talk to out good friend Hogni about this year's G! Festival. We'll hear about the crowd pleasers, emerging artists, and the occasional curve ball that make the festival what it is.

Then we'll listen to a silent disco, which is a little difficult due to the whole "silent" part.

Also, we're raising money for a new season of podcasts, if you want to pitch in, here's the link.

Farerskie kadry

Oyggjarvegurin

Nierzadko spowita mgłą droga krajowa nr 50 to obecnie dość rzadko używana trasa. W roku 2025 najczęściej spotkamy na niej turystów spragnionych świetnych widoków na jej trasie i intrygujących odnóg. Jednak w roku 1966 otwarcie Oyggjarvegurin odmieniło życie mieszkańców stolicy Wysp Owczych. Zanim wybierzemy się w fotograficzną podróż po Drodze Wyspy (jak należało by przetłumaczyć […]

Artykuł Oyggjarvegurin pochodzi z serwisu Farerskie kadry.