On this episode, we talk to out good friend Hogni about this year's G! Festival. We'll hear about the crowd pleasers, emerging artists, and the occasional curve ball that make the festival what it is.

Then we'll listen to a silent disco, which is a little difficult due to the whole "silent" part.

Also, we're raising money for a new season of podcasts, if you want to pitch in, here's the link.

Ein filmur beint eftir mínum hjarta.

Ummælarin, Alex A. Dowd, sum er úr Chicago, og limur í National Society of Film Critics í USA, eigur lýsingina av aldarinnar filmi, sambært redaktiónini á Rolling Stone.

Endasetningurin í ummælinum, ið er sum skaptur til eina pallseting av vinstravonginum í Føroyum, ljóðar: "What could be more relevant to the 21st century than a drama about a vampiric capitalist, coming as a creator and leaving as a destroyer?"

Innan henda púra fiktiva og ópolitiska karm, er lýsingin av heimsins besta biograffilmi í ein og tjúgindu øld soljóðandi:

“Paul Thomas Anderson’s origin story of American avarice towers like a derrick over our new millennium, its shadow as imposing as the silhouette mad oil baron Daniel Plainview casts upon his own era. Right from a primeval opening stretch in the bowels of New Mexico, it’s clear that the writer-director means to connect one turn of the century to another, building a long pipeline across cinema history. The wordless determination of a man carving his destiny from the rock evokes the majesty of early movies, as do the expressive close-ups of Plainview’s furious face - which is to say, of the magnificently mustached and stony countenance of a different driven Daniel (Day-Lewis). There are also echoes of Kubrick, Malick and Giant, which happened to be shot on the same unforgiving Texas plains; even the vindictive ramble through an old manor that ends the movie brings to mind Charles Foster Kane. That you can mention Plainview in the same breath as that composite Great Man is a testament to how close Anderson came, in his own wild entrepreneurial ambition, to achieving the fabled ideal of the Great American Movie.

Yes, Blood has the scale of an Old or New Hollywood epic, precious to a present not exactly gushing with grand visions. But it also has a jagged modern soul, bursting free in the form of Johnny Greenwood’s atonally clicking score or whenever Day-Lewis is spewing contempt in pressurized, shockingly funny, Oscar-winning geysers of invective. (The milkshake jokes got old fast, but the climactic verbal vengeance that inspired them sure didn’t.) Though loosely pulled from the pages of Upton Sinclair, this staggering character study of greed incarnate is miles removed from tasteful literary reverence, and Anderson never lets his aspirations to make something weighty and classical blot out his idiosyncratic imagination - the very same that dreamt up a plague of frogs in his final epic from the previous century. Maybe the movie truly endures because its portrait of way back then has twisted, with disturbing inevitability, into a prophecy of right now. What could be more relevant to the 21st century than a drama about a vampiric capitalist, coming as a creator and leaving as a destroyer?” (A.A.D Rolling Stone)

The road system of the Faroese capital has been given a major upgrade with the opening of a large new town entry, Havnarvegur, connecting Hoyvík directly to the western side of Tórshavn. The new complex, inaugurated on Sunday, extends from the roundabout near the Hvítanes side of the Eysturoy Tunnel, passes Upper Hoyvík to continue […]

The post Tórshavn’s new entry Havnarvegur featuring 1,800-meter Húsareyn Tunnel opens for traffic—photos appeared first on Local.fo.

Í myndagoymsluni hjá Vagn Erik Michelsen pápabeiggja ert tú komin fram á hugtakandi mynd av fimleikarum, har menninir hava felagsmerkið hjá Havnar Fimleikafelag í bringuni. Tú situr góða løtu og hyggur at myndini og kennist bara við tvey andlit. Læraran Frøken Cohr (1894-1978), sum stendur uttast til høgru í miðraðnum og Christina Weihe (1906-1995) rópt […]

The post Úr myndasavninum – Nú ert tú komin hartil, at eingin er at spyrja um perónarnar á myndini appeared first on Hvannrók.

Dwadzieścia cztery. Tyle tuneli od najbliższej niedzieli znajdziemy na farerskiej mapie drogowej. O godzinie 13:30 otwarta zostanie zachodnia obwodnica #Tórshavn - #Havnarvegurin, a wraz z nią mierzący blisko 1800 metrów tunel #Húsareynstunnilin.

Po oficjalnej ceremonii otwarcia wszyscy chętni będą mogli się przejść, przebiec lub przejechać rowerem całą długość obwodnicy. Zaś w tunelu pod masywem Húsareyn koncertować będzie Jóhan Hentze.

O 15:30 na trasę wkroczy (a właściwie wjedzie 😉) codzienność - Havnarvegurin otwarte zostanie dla ruchu kołowego 🚗🚛

Można by rzec - Havnarvegurin, wreszcie otwarte!

#WyspyOwcze #farerskiekadry

Í vikuni fegnaðist eg um, at Gellumasurkan er aftur. Hesuferð sum reel á Facebook. Fyrstu ferð eg legði merki til hana, var fyri sjey árum síðan á YouTube á eini kanal hjá Miðlahúsinum.

Stílurin er hin sami, sjálvreflekterandi speisøgur úr gerandisdegnum, kanska av songarstokkinum, innan hon fer upp at møta degnum. Júst tann løtan letur upp fyri gerandisdjúpum hugsunarsemi. A moment of Zen.

Á Facebookvanganum sigur hon “Tað byrjaði við humoristiskum forteljingum um gerandisdagin við børnum. Men so mitt í tí heila, bleiv Gellu-MAsurkan til, og hon hevur fylt meira og meira. Oh well 😊” 

Gellumasurskan er eitt kærkomið høvið at fylla meiningsloysið og aðrar deyðar løtur í gerandisdegnum, tá feria er. Viðkomandi, kanska serliga hjá monnum at uppliva, tí hetta er sum eitt watering hole hjá kovboyarum á nýbyggjaraheiðini, har lítið er til av skemti, kanska púra turt og upp í einki, tá eg skal teinkja meg um.

Í 2017 skrivaði eg ein blogg undir yvirskriftini ”Teigar til teitis”, har tvær kvinnur vórðu fagnaðar og hildnar fram fyri hugvekjandi stuttlig avrik á prenti og í útvarpi. Tær vóru Simona Midjord við eini Klummu í Dimmu, og Armgarð Arge við Klummuni, vit enn kenna hana fyri, í Útvarpinum.

Eg endurgevi tekstin á blogginum frá 2017:

”Í bløðunum er gomul siðvenja at fáa ein høvund at skriva eina klummu, sum er meir undirhaldandi enn oddagreinin. Bretar rópa hetta column. Føroysku orðabøkurnar, í hvussu er tær, sum eg havi sæð, taka lívið av íbornu ætlanini, tá tær rópa klummuna ein teig, sum ein fastteigahøvundur ambætar. Tú hoyrir longu, hvussu ósexut hetta verður umsitið og útint. Ein teigur millum aðrar teigar.

Nei, klumman er ikki bara ein teigur millum aðrar teigar. Hon er, tá hon er best, eitt sjálvstøðugt listarligt avrik millum fremstu tíðarbæru skrivligu avrik, ikki fjart frá essay, sum orðabøkurnar binda niður í eina hjálparleysa roynd at skriva handahóvsverk, at seta undir teigin ritroynd, ið er hvaðna ósexutari heiti fyri heimsins hægstu skrivligu framseting.

Fyri stuttum skrivaði eina av okkara bestu klummuhøvundum, Armgarð Arge, eitt svar til sexistiska stílin hjá Tobba og okkum føroyskum monnum yvirhøvur. Tí elski eg at lesa Armgarð. Eg tók klummuna til mín og vildi fara at lesa hana nærri. Men tá var hon burtur, kipt sum sangfuglurin.

Í Dimmu í dag skrivar Simona Midjord úr mannfólkaoynni Suðuroy. Í hvussu er upplivur hon eitt mannfólkasamfelag av tí stuttliga slagnum, har skerpikjøt og øl eru fastir tættir, og sjálvt grundstøðið at síggja verðina uppá, tá stevnur eru. Eg elski at lesa hana, Simonu. Hon sigur okkum mannfólkum so óendaliga nógv.

Sosialurin, har heiðurskrýndi klummuskrivarin, Høgni Djurhuus, skrivar, hevur í seinastuni lagt Árna Gregersen í kjalravørrin á Høgna, og sett hann á niðaru helvtina á somu síðu undir yvirskriftini Ája.

Tað hóvar mær ikki. Tað er overflow innan sjangruna teigar til teitis.

Hvørt til sína tíð.

Gongdin seinastu tíðina hevur víst, at eingin kann sum konufólk við góðum penni í teigum til teitis, siga okkum monnum, hvussu vit til gerandis og heilagt spegla okkum í hvørjum øðrum.”

Vælkomin aftur Gellumasurkan!

Vitlíki hevur onga moralska kumpass, tí hóast mannaskapt og -fóðrað, er tað sum navnið sigur, úr líki mansins, vituliga sett saman, men aldri blivi til í menniskjansligum samstarvi. Tí tað er tilgjørt, sum í artificial.

Dávur, starvsfelagin, og eg vendu hesum viðurskiftum afturvið morgunmatinum týsdagin, tá vit eta í felag. Ofta semjast við um tónleik í smakki og útrykki, sum Skyscraper hjá Underworld, serliga teimum, men eisini í funktión í samfelagnum, frá country til dansband, nú summarfestivalarnir eru yvir okkum. Okkurt identifisera vit okkum vissuliga við, og annað vilja vit hvørki síggja ella hoyra, og enn minni verða sæddir saman við. Vit tosa um ummælið av Summarfestivalinum, tá Dimma var har norðuri og ummælti djúpt eksistentiella endasangin um, at eingin vitjar Grøv Nummar Trettan, sum fær allar klaksvíkingar at syngja í kór, sum høvdu teir dynamitt í reyvini. Men hvussu vit leita, finna vit ikki ummælið. Tað er vekk.

Og so er tað tað, at danska vitugleikadrenaða sendingin, Vild med dans, sum í eitt mannaminni hevur ruddað skránna hjá Kringvarpinum, nú hevur mist so mikið av virðisgenererandi hyggjarum, at hon verður løgd niður, tá næsta umfar er liðugt. Billed Bladet og Se & Hør gráta, nú sendingin verður jarðað og tikin av skránni, sendingin, sum nú hvørvir, tí eingin ynskir hana. Men ikki fyrr enn Sissal hevur roynt seg í útsettu positiónini. Vónandi gongst henni væl á kropsgólvinum.

Men vit eru ikki ófegnir.

Faktiskt vildu vit nú havt eina sending, ið tók um júst henda sendingadeyða, sum øll hesi ár hevur fagnað og fevnt teim og tey, ið hava púrt einki annað, enn eitt einoygt motoriskt forhold til henda oyratónleik, sum var hann úr maskinu, ja gjørdur av vitlíki, so sálarleysur hann er fyri innara eygað og upplivingina av listagreinini tónleiki.

Endiliga hvarv kropsfatanin og fimleikalærarin, sum við reyvabøllum, so spentum, at ein króna kundi standa í ullintu sprekkuni, innan hann sendi teg um bukkar og plintar, bara fyri at lenda á nýliga niðurkomnu bollunum, ið landslæknin hevði hildið um, meðan hann flenti, kropsfikseraði fimleikalærarin, og fortaldi nýggjar kaffisøgur og njótraði Ebbe Skammelsøn afturvið norskum gymnastikkjazzi.

Vit eiga at feira tað, at Vild med Dans og hennara danska dómarapanel nú fara at verða tikin av føroysku skránni eisini.

Feira tað, við ynskinum um, at nú kemur ein nýggj markleys fleirmedial sendirøð, við evropiskum útoyggjastuðli úr Brúsell til hina ytstu norðuratlantisku periferi, at dyrka tónleik, sum ikki er motoriskur, men klárt cool, calm & collected intelektuellur, har bannað er at røra seg, tí allur sálaraktivitetur er innaní - sum sjangra er hann reint cerebralur.

Skrúvistikkan hava vit valt at kalla hana, nú vit eru farnir at søkja evropiskan útoyggjastuðul frá Creative Europe. Tær fara ikki til spandex, útreiðslurnar.

Kanska hava beinkjavermandi kropsavnoktarar eina musikalska framtíð kortini.

Agurk er góð og kann brúkast til mangt og hvat í grøna føroyska húsarhaldinum. Men á hásumri leggur agurkin navn til lægsta felagsnevnaran í fjølmiðlaheiminum, árstíðina, sum eisini er spekulativ sniðsmoga og kettulemmur at sleppa ivasomum ætlanum, sum teim fyrstu lutaíbúðunum, út á heiladeyða summarmarknaðin, ta linligu hvannatíðina, millum søkurnar. Men hetta er eisini tíðin at sleppa bumbum, sum bresta, bumm, uttan at nakar varnast.

Semja er um, at summartíðin er ikki hin besta til tíðindi. Løgtingið er í summarfrí, og flestu starvsfólk, ið taka avgerðir, fara í feriu. Skúlarnir standa tómir, loftmiðlarnir taka sendingar av skránni, og heiðurskrýndu grindina, sum ókeypis kom frá Várharra, lata vit sleppa í Vestmannasundi. Váðin er eingin.

Hjá teim journalistum, ið eru til arbeiðis um summarið, eru fá at spyrja og enn færri, ið tíma at lesa, lurta og hyggja, til dømis um festivalar, sum heldur vilja selja øl inni, nú veðrið er so ringt úti. Giti, at onkur summarjournalistur man kenna seg sum erstatningskaffi frá Rich’s. Bara eitt git, meðan vit bíða eftir vetrarskránni. Sama er galdandi á jólum, men tað er bert um summarið, at hugtakið agurkutíðindi verður drigið fram.

Skúlabøkurnar siga, at tað vóru týsk handilsfólk, sum í 19. øld fóru at brúka hugtakið sauregurkenzeit, um ta tíðina á árinum, tá agurkin er búgvin. Umvegis danskt er orðið komið inn í føroyskt. Bretskir journalistar kalla hesa tíðin á árinum the Silly Season. Í báðum førum er talan um hásummartíð, sum vit í álmanakkanum kundu knýtt aftur at hundadøgum.

Eru vit seriøs og vilja varpa ljós á týdnngarmikil tíðindi, velja vit tó at goyma tey til samfelagið aftur er í gongd og agurkutíðin er av. Tá kunnu vit leggja røttu lunnar undur kjakið, eru vit so samfelagssinnað, at vit yvirhøvur vilja og ynskja tað. Dømi eru um almennar kanningar, sum hóast lidnar, verða goymdar at kunngera til agurkutíðin er av.

Hinvegin kanst tú eisini spekulera í, at senda tíðindi út um lutaíbúðir, sum tað almenna nú setur til sølu fyri fyrstu ferð í søguni. Er agurkutíð, er eingin vági at bera hesi tíðindi um eina í mínum eygum ókuranta vøru við hesum heiti, men samstundis ein freistandi møguleiki hjá teim ovurhondsríku, at ogna sær nýggja íbúð, ilskast tú um stóru, mest sum tómu húsini, tú nú býrt í, innan tú, úr tiltakandi stættarsamfelagnum, fert foldum frá.

Ellinta Heimsmál hjá ST sigur, at ”fyri 2030 skal øllum verða tryggjað atgongd til skikkaðar og tryggar bústaðir og grundleggjandi tænastur fyri rímiligan kostnað; og fátækrabýlingar verða betraðir.” Víðari verður sagt, at vit, tað er heimssamfelagið, skulu ”gera býir og búsetingar inkluderandi, tryggar, haldgóðar og burðardyggar.”

Í uppslagi á Facebook, sigur mín góði granni, Hans J. Hermansen, ið hevur lagt nógv fyri at upplýsa almenningin um henda ódýrara bústaðarmøguleika, at fyrsta tilboðið frá okkara almenna føroyska bústaðarfelag, er eitt vónbrot:

”Tað má kennast hugstoytandi sum landsstýriskvinna, ja, mestsum sum bakbit, at hava biðið um og fingið ”tilmæli um átøk at nøkta bústaðartørvin” tann triðja mars í ár, og so, góðar tríggjar mánaðir seinri, síggja stovn, ið hon hevur ábyrgdina av, ganga beint ímóti álitinum. Guð viti, hvat man búgva undir, tí hatta hevur einki við lutaíbúðatankan at gera, tvørturímóti.”

Eitt annað mál úr almenna geiranum, sum eins lítið er gjørt burtur úr, er nýggjasta ársfrágreiðing hjá Málráðnum, har upplýst verður, at Ráðið er blivið heimleyst, skrivarin fer í summarfrí við telefon og teldu, uttan at vita, hvar hon skal møta eftir feriuna, tí skrivstovan er niðurpakkað og send á Sandvíkarhjalla. Nú loysir forkvinnan frá posabandinum, og tað við lít. Havi ikki lisið so hvassan tekst, sendan av eini almennari skrivstovu.

Tað er serliga í agurkutíð, at vit kunnu síggja og siga, at tíðindi eru ein miðlavøra, ið verður send á marknaðin, tá umstøðurnar eru bestar. Ikki fyrr enn tíðindini eru framleidd og kunngjørd, gerast fólk varug við tey. Skúlatíðindi blivu til, tá Lærarafelagið fór undir egna tíðindatænastu og valutatíðindi blivu til, tá Sparikassin fór undir egna tíðindatænastu. Í báðum førum eydnaðist at fáa innpass í Útvarpstíðindunum.

Tey tíðindi, vit aldri verða varug við, eru ikki tíðindi og skapa einki kjak.

So mikið størri verður uppgávan hjá journalistum og miðlum í agurkutíðum. Her liggur nógv á láni, serliga at verða umboð brúkarans í einum tiltakandi stættarsamfelag, spyrt tú meg.

Lesið meir um hetta stórmál og finnið sitat og uppgávur í skúlabókini Fjølmiðlar, Føroya Skúlabókagrunnur 2008

Zdarzyło się, trochę dawniej niż, wczoraj 😉

Spowita mgłą #droga krajowa nr 50 to obecnie rzadko używana trasa. W roku 2025 najczęściej spotkamy na niej turystów spragnionych widoków na jej górskiej trasie i intrygujących odnóg. Jednak w roku 1966 otwarcie #Oyggjarvegurin odmieniło życie mieszkańców #Tórshavn

#WyspyOwcze #farerskiekadry

https://farerskiekadry.pl/2025/06/oyggjarvegurin.html?utm_source=instagram-business&utm_medium=jetpack_social

Spowita mgłą #droga krajowa nr 50 to obecnie rzadko używana trasa. W roku 2025 najczęściej spotkamy na niej turystów spragnionych widoków na jej górskiej trasie i intrygujących odnóg. Jednak w roku 1966 otwarcie #Oyggjarvegurin odmieniło życie mieszkańców #Tórshavn

#WyspyOwcze #farerskiekadry

https://farerskiekadry.pl/2025/06/oyggjarvegurin.html?utm_source=facebook&utm_medium=jetpack_social

Nierzadko spowita mgłą droga krajowa nr 50 to obecnie dość rzadko używana trasa. W roku 2025 najczęściej spotkamy na niej turystów spragnionych świetnych widoków na jej trasie i intrygujących odnóg. Jednak w roku 1966 otwarcie Oyggjarvegurin odmieniło życie mieszkańców stolicy Wysp Owczych. Zanim wybierzemy się w fotograficzną podróż po Drodze Wyspy (jak należało by przetłumaczyć […]

Artykuł Oyggjarvegurin pochodzi z serwisu Farerskie kadry.

For the first time ever, the Faroe Islands has earned a Bronze medal at a World Championship tournament in handball. The stunning result became clear after the Faroese natioanl team beat Sweden in a cliffhanger contest earlier today over the third position at the IHF Men’s U21 World Championship in Poland. According to the International […]

The post Faroe sensationally wins 3rd place at U21 Handball World Championship appeared first on Local.fo.

#Faroese word for #goose is #gás. It comes from #Proto-Indo-European and is likely of #imitative origin.

The verb at #gáka means not only to #quack like a goose, but also to chatter and gossip.

#føroyskt #WordOfTheDay #barnacleGoose #fauna

W drodze ku ostańcowi #Trøllkonufingur towarzyszyła mi niegdyś wesoła gromadka bernikli białolicych, kuzynek gęsi. Farerskim na nie określeniem jest wyraz #gás. Zaś czasownik "at #gáka" oznacza gęgać, ale także paplać i plątkować. A jeśli dobrze poszukać na mapie, to znajdzie się także Dolina Gęsi.

Co ciekawie, wyraz gęś w większości języków europejskich ma swe źródła w praindoeuropejskim. I w większości z nich pozostał - mniejszy lub większy - ślad po jego dźwiękonaśladowczym pochodzeniu. ______________________________

#wyspyowcze #farerski #farerskiekadry #fauna #lingwistycznie #føroyskt #onomatopeja

#1N5817 Schottky Barrier Rectifying #Diode is one of many #semiconductors powering modern #technology.

#Faroese word for it is #hálvleiðari (#hálv - half-way + #leiðari - conductor), while #electrode is called #kleiv - a word that originally meant a "narrow cleft".

#føroyskt #WordOfTheDay #electronics

Kontynuujemy naszą lingwistyczną podróż pod hasłem #elektronika.

Widoczna na zdjęciu #dioda prostownicza Schottky'ego #1N5817 to przedstawicielka półprzewodników - elementów, których skonstruowanie umożliwiło technologiczną rewolucję XX wieku. Bez nich nie uruchomicie swojego peceta, ani nie naładujecie telefonu.

Farerskim określeniem na #półprzewodnik jest słowo #hálvleiðari (#hálv - pół + #leiðari - przewodnik). Ciekawszym jest rzeczownik #kleiv - "elektroda", którego używa się także w odniesieniu do "wąskiej szczeliny". Akuratne określenie na półprzewodnikowe złącza p-n. ______________________________

#wyspyowcze #farerski #farerskiekadry #elektronika #lingwistycznie #føroyskt

Nú stjørnudustið frá Michelin hevur lagt seg og gerandisdagurin aftur rullar úr norðuratlantisku havsbrúnni, havi eg hug at nevna tríggjar matstovur, eg havi vitjað í seinastuni, ein íslendsk, ein donsk og ein heima í Havn.

Fyrst er tað íslendska vakstrarhúsið Sól, sum er millum konteynarar, rullur av veirum og bíðandi trolarar og farmaskip í Hafnarfirði. Ein mentanarlig samanrenning, tú verður kløkkur av. Omaná drívhúsplantum og lillafarvaðum vakstrarljósi, vit kenna av heimrustini í Hvamminum í Tórsbyrgi og serliga úr Kvívík, løgdu tey í fjør nýtt gólv á, og opnaðu nýggju matstovuna Sól, sum nú stendur oman á øllum grundvøkstrinum.

Má siga, at samstundis sum hetta er mest sjálvsagda og hands-on-ítøkiliga gólvalegging til sitandi fólkið, sum í frið og náðum vil hava ein forkunnugan vakstrarbita og tosa grønklókt við borðfólkið eina óbetaliliga løtu, er hetta eisini hitt mest eksotiska gólv, har tú gongur sum í rúmdini, ja í bleytum inniskóm, og sært grønt til allar síður, eisini hinumegin vágna meðan dimmið søkkur niður í lendið, og rúmið bara gerst bjartari úr neðraljósinum.

Tað er Sól í Hafnarfirði.

Íslandsmeistarin í kokkteyli skeinkir og greiðir frá, sum hava vit altíð kenst. Basilikum gimlet við lime og Marberg gin. Vit velja nýveiddan kalva í eggjanudlum við grønum bønum og kræklingum undir, soppar í løgum, mille-feuille, við brestandi sinnopskornum í løttu sósini, rygglundir av neyti við sjampinjon í brúnari sós og ein rokaðan tallerk við litføgrum og vælkomponeraðum salati beint úr niðaru hædd, har tey eisini bryggja egið Sól-øl, lager og IPA.

Í Aalborg vóru vit í farnu viku inni á Penny Lane í miðbýnum og fingu ein middagsbrunsj. Heilt vanligur við øllum sum hoyrir til, men eins og í íslendska førinum eru hølini sjáldsama hugnalig, sum sat tú í eini tíðarleysari summar- og jólastovu, sum Bo Bedre og Alt for damerne hava sett í karm fyri teg, prentað og givið út í eini felags skreytútgávu. Hugnaligt at koma inn av gøtuni og fáa tað, tú ætlaði, mitt á degi. Hevur tú eina søta tonn og letur teg freista, so eru tær mangar við diskin á hesum stað, køkuligu søtmetisfreistingarnar.

Komin út má eg nevna vælskipaðu Christansgade, sum mitt í býnum krossar Boulevarden, tá Kennedybiografurin er fyri framman og jarnbreytarstøðin til høgru. Havi ikki sæð ein bý, har søgulig hús, ið eru minst hundrað ára gomul, eru so væl hildin, ja sum í Tróndargøtu, umvæld og endurbøtt eftir allari gøtuni. Eri málleysur, at ein miðbýur kann skipa seg sjálvan so væl til báðar síður, uttan at kapitalurin tekur ræðið. Heiðurligt, vakurt og søguligt. Og so ein tillagað sponsk trappa við Det Glade Vanvid. Ein fragd fyri eygað og allar sansir, ja eitt útferðarmál fyri byggi- og býarskipanardeildir.

Heima í Havn eri eg nú setstur við borðið í trýhundraðogtretivu ára gomlu Nýggjastovu hjá Eiriki Lindenskov, har Ræst hjá Gist & Vist heldur til, og eg fyri vist helt, fór at fáa eina Michelinstjørnu og ein Nordic Prize. Men so bleiv ikki. Michelinvirðislønin, ikki færri enn tvær, fóru til PAZ hjá Poul Andrias Ziska uppi í Handilsgøtuni í hølunum hjá Hotel Havn og 62 Norður, har fína matstovan Frumbiti hjá avstralska Brent Morrow og føroysku Katrinu Mortensen einaferð var. Her niðri við søguligu Gongina, har niðurlendsku kaklarnir tala teirra egna mál við ovnin í Nýggjastovu, stákast fjølmenta liðið av kokkum og tænarum undir leiðslu av meksikanska meistaranum Sebastian Jiménez, ið helst er hin fremsti at leggja føroyskan smakk og matgerðarlist undir fremmandar gómar í eini føroyskt-meksikanskari twist fusión. Situr tú við langborðið, sært tú beint inn í køkin, har tey hetta kvøldið høvdu italska Michelinvitjan úr Dolomittafjøllum, Riccardo Gaspari, sum sæst í hvitari skjúrtu aftast, meðan fyriskiparin og mennarin í Ræst og grannamatstovuni, Roks, tað er sommelier Karin Visth úr Sveis, sæst longst til vinstru í køkinum á myndini omanfyri.

Úr seytjan rætta matskránni frá Sebastian Jiménez vil eg taka fram uppstandandi bollan við skerpikjøti, hunangi og sitróntimian, og so ræst kjøt, borðreitt, sum lá kvinnuskjúrtið, mannshúgvan ella reyðstríputa veitslu sloyfan úr føroyska tjóðarbúnanum omaná. Hetta er ræst kjøt, fermenterað rabarba og reyðrót, súltað kili og fiska dashi, borðreitt við borðið, har Jiménez hevur stykkið av tjóðbúnanum um grýtuna, so myndin og sjónin fær eina nýggja dimensjón. Betri verður siðbundin matur úr føroyska kovanum neyvan tilgjørdur og borin fram fyri okkum, ið saman við ferðafólki kenna okkum sum gestir, ið hjúklað verður um. Undirfult er tað. Aldri untist mær at vitja Koks, uttan tá týski sjónvarpskokkurin Tim Mälzer var her og gjørdi eina stuttliga sending um at gera mat eftir uppskrift frá Poul Andrias Ziska og sjálvur finna rávørur, meðan Koks var í Kirkjubø. Tá liðugt varð, skuldu vit tólv lokalu smakkdómarar meta um kontinentala avrikið hjá stuttliga sjónvarpstýskaranum.

Nú vit byrjaðu við grønum vøkstri til matgerð, og numu við arkitektur á øllum vitjaðu støðum, sker tað í eyguni, at eitt hálvarunt plasttelt er sett við endan á arkitektoniska meistaraverkinum hjá Ola Steen, Norðurlandahúsinum, niðanfyri Útvarpið hjá Palla Gregoriusen, bygningsverkini, sum eg havi hoyrt norðurlendskar arkitektar á útferð doypt the Beauty and the Beast, uttan at siga, hvat var hvat. Men hvat nýggja skemmandi plastteltið skal gera í lendinum meir enn fjøruti ár seinni, er mær ein gáta. At tey vilja dyrka grønmeti er forstáiligt, men at skemma bygningsverkið er hvørki plausibult ella forstáiligt. Ta tíðina, tá Norðurlandahúsið bleiv til, kom út mentanartíðarritið Brá, sum uttan líka enn er einastandandi í føroyskari kjakmentan. Tí havi eg funnið eina grein hjá Eyðuni Andreasen og Astri Luhin um júst nýbygda og nýskipaða Norðurlandahúsið. Tað stuttliga er, at blýantsstrikur fara eftir síðunum og hava valt sitatklipp eitt, tvey, trý og so framvegis. Brotini vórðu brúkt í sýningarskránni hjá Filmsfelagnum í Sjónleikarhúsinum hvønn sunnudag sum mentanarlig dagdvølja og ýti, í teirri vón, at vit fóru at fáa ein mentanarpolitikara, ið fekk sær hetta fyribrigdi fremst í vápnaskjaldrinum. Brá er eitt fjálgt minni, sum ber og heldur, meðan vit enn bíða eftir politisku drívmegini, sum tey í øðrum londum siga fyri vist búgva í mentan.

Faroese islet Tindhólmur is fast becoming world famous with major movies increasingly making use of its intriguing features. Dreamworks’ live action adaptation of ‘How to Train Your Dragon’, released on June 13th in the United States, has Tindhólmur playing a key part as the rugged isle of Berk, where a Viking boy named Hiccup “defies […]

The post Tindhólmur islet features prominently in ‘How to Train Your Dragon’ movie appeared first on Local.fo.

Vita tygum, at …? Do you know that white #LED actually emits blue colour? A #chemical compound - called #phosphor - absorbs it and emits a broad spectrum of colours that we perceive as a #white light.

#Faroese word for LED is #ljósdioda (light, lamp, candle + diode)

#føroyskt #WordOfTheDay #electronics #semiconductor

Vita tygum, at …? Czy wiecie, że - widoczna na zdjęciu obok - biała dioda #LED jest sprytnym połączeniem elektroniki i chemii?

Każda #dioda LED (czerwona, zielona, żółta, ...) emituje - zależną od składu #półprzewodnika - konkretną długość fali światła. Ale przecież kolor biały jest połączeniem wszystkich innych barw.

Biała dioda LED jest w istocie świecącym na niebiesko (!) elementem półprzewodnikowym (opartym na azotku galu - #GaN), otoczonym fosforyzującą substancją. Pochłania ona niebieskie światło i emituje szeroki wachlarz innych barw. Co w efekcie pozwala nam obserwować światło białe.

Ach, pozostały nam jeszcze kwestie #lingwistyczne! Farerskim określeniem diody LED jest słowo #ljósdioda, będące połączeniem rzeczowników #ljós (światło, lampa, świeczka) i #dioda (tłumaczenie jest chyba zbędne). Co ciekawe, "normalne" diody określa się farerskim słowem #tvíkleiv - dosł. podwójna #elektroda, podwójna wąska szczelina. ______________________________

#wyspyowcze #farerski #farerskiekadry #elektronika #chemia #lingwistycznie #føroyskt

Earlier this week, the brand-new Tórshavn restaurant Paz was awarded two Michelin stars, becoming the only current Faroese restaurant thus accredited. The famous Koks restaurant, no longer in business, was the first Faroese restaurant to be awarded a Michelin star. Paz is reportedly jointly owned by Leivur Samuelsen, the director of the 62N Hotel, and […]

The post Faroese restaurant scene has a new star appeared first on Local.fo.

Úr myndasavninum hjá Gunhild systkinabarn pápa mín fann eg omanfyri áhugaverdu mynd. Á myndini frá vinstru sæst pápi mín Helge Michelsen við beiggjanum Vagn Erik í fanginum. Vagn var ein “eftirnølari” føddur í 1927, tí meðan pápi okkara er føddur 1913 og beiggin Aage, sum vit síggja uttast til høgru, er føddur í 1911, so […]

The post Úr myndasavninum – Hetlendingurin Moffat Anderson og Dahl Michelsen beiggjarnir appeared first on Hvannrók.

Czytelnicy "Farerskich Kadrów" pamiętają być może rozdział "Wiadukt donikąd".

Relacjonowałem w nim spacer po niedokończonej obwodnicy #Tórshavn, okraszony zdjęciami na wpół ukończonych wiaduktów. Okazuje się jednak, że już niebawem na opuszczonej inwestycji przestanie w końcu hulać jedynie wiatr.

https://farerskiekadry.pl/szorty/wiadukt-donikad-epilog?utm_source=instagram-business&utm_medium=jetpack_social

Czytelnicy papierowej wersji „Farerskich kadrów” pamiętają być może rozdział zatytułowany „Wiadukt donikąd”. Relacjonowałem w nim swój spacer po niedokończonej obwodnicy stolicy Wysp Owczych, okraszony zdjęciami opuszczonych wiaduktów. Plany jej budowy miały już – w roku 2018 – ponad trzydzieści lat. Okazuje się jednak, że już niebawem na opuszczonej inwestycji przestanie wreszcie hulać jedynie wiatr. W […]

Artykuł Wiadukt donikąd – epilog pochodzi z serwisu Farerskie kadry.

While most European #languages have quite a similar word for #mathematics, #Faroese just has to be an exception with the word #støddfrøði 🙂 Together with #Icelandic #stærðfræði...

The noun comes from the words #stødd (quantity, dimensions) and #frøði (science, -ology).

#føroyskt #WordOfTheDay

On Monday, the men’s football team of the Faroe Islands beat Gibraltar 2-1 in a UEFA World Cup group-stage qualifier. The match was played at Tórsvøllur stadium in Tórshavn, and the visiting team’s James Scanlon managed to score their first goal 23 minutes into the match. This remained the situation at half-time, with the guests […]

The post Faroe beats Gibraltar in World Cup qualifier appeared first on Local.fo.

On this episode, we learn the history of a Faroese boat whose name, translated into English is "Northern Lights" but whose Faroese name contains characters this American keyboard doesn't have.

The creators of this podcast thought the boat was a sailing ship from the late 1800s. Turns out, we couldn't have been farther from the truth. Step onboard as we learn the unexpected history of an iconic Faroese ship.

Fyrsti sálmur í dalskirkju  í dag var Tíðin rennur sum streymur í á eftir Fríðrik Petersen, og lesturin var ein hjá Gudmundi Bruun. Hann byrjar við einari so vakrari mynd av Bøsdalafossi, har hann stendur á einum stórum steini úti í miðjuni við streymandi ánni báðumegin við. Kirkjan stendur á klettinum, meðan tíðin rennur framvið. Fyrst hugsaði eg, er tað ringt ella gott, stendur hon í stað sum ein gamaldags leivd, ella stendur hon sum ein bjarging, ein góður stabilisator í lívsins hurlivasa? Høvundurin tulkar avgjørt myndina upp á seinna mátan. Eitt annað poeng hjá Gudmund Bruun var, at kirkjan, samkoman ella felagskapurin má ikki vera sær sjálvum nóg mikið og útihýsa øllum øðrum. Ævigt galdandi góð ráð.

Annfinn, Helga, Sjúrður

Helga hevur tikið arvin upp eftir mammuna , Vilhelminu, sum urguspælari. Í dag tóku hesi trý sær av gudstænastuni.

Í Dali er ymiskt á skránni, nú ið summarið er í koming. Á Toft byggja tey útipall og nýtt rúm innanfyri. Tey á Deild og í Malthúsi arbeiða altíð við onkrum. Johild setir niður epli, og Bødvar vaskar húsbilin. Í Putlhúsi verður umskipað, so at tað verður rúmsáttari í stovuni.

Hesir báðir eru farnir at mála kirkjuna.

Ein vælsignað løta á Bræðnum

Og hesir báðir ganga túr

The #Faroese word for #ivy is #viðbendil. It means the wood (from #viður) that bends and twists (#benda).

While #Hedera helix is not found naturally on the #FaroeIslands, it can be bought at local garden centres

#føroyskt #flora #WordOfTheDay

Knajpki serwujące dorsza z frytkami. Czekoladki Dairy Milk na sklepowych półkach. Farerzy z domieszką szkockiej krwi. Liczni fani Liverpoolu i Manchesteru United. To spuścizna brytyjskiej pokojowej okupacji Wysp Owczych. Rzadziej wspomina się o tajemniczej, tytułowej przypadłości, na którą zapadli żołnierze stacjonujący na archipelagu.

Artykuł Faroeitis pochodzi z serwisu Farerskie kadry.

On this episode, we talk to one of our favorite Faroese musicians, Sakaris. We'll revisit his performance at the 2023 G! Festival and talk about what it takes to write a great song (hint: it often involves writing a lot of bad songs first.) Sakaris has put out a new single, it's well worth a listen.

We'll also talk a little about Sissal, the Faroese singer who made it to the finals of the Eurovision Song Contest, making her the first Faroese person to achieve that. You can hear her song here.

Seinnu árini hava róðraráhuga staðið spyrjandi, hví ikki er eydnast at manna 10-mannfar hvørki á Argjum ella í Havn. Eingin Havnarbátur, eingin Ormur og eingin Drekin reyði. Bert trý 10-mannafør úr Norðoyggjum. Á mínum ungu døgum róðu altíð millum seks og níggju 10-mannafør. Havnarbáturin hevur ikki verið mannaður í nøkur ár, men í summar ætlar […]

The post Nýggjur Havnarbátur var flotaður seinnapartin á krossmessu appeared first on Hvannrók.

Altíð nógv áhugavert fyri eyguni á Vesturu bryggju. Meira og minni virksemi, skip og bátar fara og koma. Altíð nýggj mynd. Herfyri stúrsaði eg við, tá gamalt rustaður bátur stóð á innara sleipivogninum hjá Mest. Báturin líktist skitnum klútateppi við ongari skúvu og róri, og sum uttan iva var ávegis til upphøggingar uttanlands. Helt meg […]

The post Suðurvarði – gomul skip hava langa og áhugaverda søgu appeared first on Hvannrók.

Tá eg herfyri var á Gomlurætt og eisini eygleiddi bilar sum komu úr Sandoyartunlinum, kom mær til hugs bóklingin Skopun 150 ár, sum Ólavur Clementsen, sáli, læt úr hondum í 1983. Skopun er av yngstu bygdum í Føroyum og hevur aðra søgu og búseting enn aðrar líknandi bygdir. Tá vit koma inn í 19. øld, […]

The post Tillisch amtmaður slóðaði fyri fyrstu búseting í Skopun appeared first on Hvannrók.

Gdyby tak wziąć do ręki mapę Wysp Owczych, linijkę i pomierzyć jak bardzo „w górę” i „na boki” rozciąga się archipelag, wyszło by nam – po przeliczeniu centymetrów według skali – 113 km w kierunku północ-południe i 75 km w kierunku wschód-zachód1. Ktoś kiedyś napisał, że na Wyspach Owczych znaleźć można sześćset dwadzieścia dwa końce […]

Artykuł Skrajności pochodzi z serwisu Farerskie kadry.

 Var í Dali um nýggjári. Nýggjársaftan var stórt bál á mølini. Harmoinikan var frammi. Um midnáttina fóru vit inn, tað var so bítandi kalt. Jónleif helt eina nýggjársrøðu, sum tó byrjaði við sera feskum upplýsingum. Hann helt, at iki var vanligt at seta eld á , áðrenn bálið var tendrað. Tað fyrra bálið varð tíbetur skjótt sløkt.

Jónleif mintist á hendingar í árinum, m.a. nógvar veitslur og rundar dagar. Og síðani sungu vit ársins tátt, sum var serstakur, tí at hann hevði eitt TEMA, tað var all-terrain vehicle, t.e. ATV. Øll frá tí yngsta til tað elsta koyra ATV í Dali. Jónleif hevur yrkt.

Í Dali har koyra so nógv ATV,

og løgreglan fekk skjótt um hetta beskeð.

Til Dals teir so fara, har dalbingar læra,

hvussu man koyrir og hvat er nú lov.

Niðurlag:

ATV tað koyri eg,

allan vegin tann langa.

Út í Støð, á fjalli og bø,

tí her er ov bratt til at ganga.

Tann fyrsti teir møta, tað er gamla John.

Hann angar av kjøti, rabarbu og hvonn,

Teir spyrja um kortið, ja og heila lorti,

Men Johnurin svarar so væl fyri seg.

Niðurlag

Hjá mær er trygdin í topp, heilt ókey,

men síggja tit handan av Gerðinum fleyg.

Hann er ein kúllur, ein sannur fartbúllur,

Hann koyrir við sápu og so við bensin.

Niðurlag

Teir Jóanes fangaðu Suðri í bø.

Hann sjabbast við ein sekk av eplatøð.

Teir á hann herja, her manglar ryggverja,

men Jóanes ballar og sigur hart so:

Niðurlag

Nei, góðin hugsi tit ikki um meg,

eg koyri so sakta og sjáldan á veg,

men í Toppaneysti, har standa teir flestu,

har okkurt man vera, sum kann fáa bót.

Niðurlag

Í Toppaneysti teir standa sum býtt,

har eru súkklurnar gamalt og nýtt

Hans Magni so fínur, motorunum kínir

Har er alt so vakkurt og skínandi reint.

Niðurlag

Her koyrir ein drongur, umleið tíggu ár.

Eg sá hann á vegnum so seint sum í gjár.

Súkklan ber runa, blá og topp tunað,

eg rokni við, tit kunnu skjótt fanga hann.

Niðurlag

Í Hvanngarðssmáttuni finna teir hann,

men gakk, Kjartan skjótur brátt undan teim rann.

Teir eru nú óðir, troyttir og móðir,

ein bummtúrur hetta í Dalinum var.

Niðurlag

Stuttligt at síggja nýtt ættarlið taka við

Teir gomlu taka sær eina pausu

Nýggjársrøðan

On this episode, we talk to Faroese hip hop artist Marius DC. He's making a name for himself in both the Faroe Islands and in Europe with his mix of Faroese and English language rap. 

Then we'll sit on a rock and look at the harbor.